1Þá tók Pílatus Jesúm og húðstrýkti hann.2En stríðsmennirnir fléttuðu kórónu af þyrnum og settu á hans höfuð og færðu hann í purpurakápu og sögðu:3heill sért þú, konungur Gyðinga! og þeir gáfu honum pústra.4Pílatus gekk þá út aftur og sagði til þeirra: sjá! eg leiði hann nú aftur til yðar, svo að þér vitið að eg finn enga sök hjá honum.5Jesús gekk þá út með þyrnikórónu á höfði og í purpurakápu og Pílatus sagði til þeirra: sjáið manninn!6En þegar prestahöfðingjarnir og þénararnir sáu hann, æptu þeir og sögðu: krossfestú! krossfestú hann! Pílatus sagði: takið þér hann og krossfestið, því að eg finn enga sök hjá honum.7Gyðingar svöruðu honum: vér höfum lög og eftir vorum lögum á hann að deyja, því hann hefir gjört sig sjálfan að Guðs Syni.8Þegar Pílatus heyrði þetta, varð hann enn hræddari,9gekk inn í höllina aftur og sagði við Jesúm: hvaðan ertú? en Jesús ansaði honum ekki.10Pílatus sagði þá við hann: talar þú ekki við mig? veistú ekki að eg hefi vald til að krossfesta þig og vald til að láta þig lausan?11Jesús svaraði: ekki hefðir þú vald yfir mér, nema þér væri gefið það ofan að; því er sá enn sekari, sem ofurseldi mig þér.12Upp frá því leitaðist Pílatus við, að láta hann lausan: en Gyðingar kölluðu og sögðu: ef að þú sleppir honum, þá ertú ekki vinur keisarans. Hvör, sem gjörir sig að konungi, hann rís á móti keisaranum.13Þegar Pílatus heyrði þetta, leiddi hann Jesúm út og settist á dómstólinn, á þeim stað, sem heitir hinn steinlagði, en á hebresku Gabbatha.14En þá var aðfangadagur páska, hér um bil um hádegi.15Nú sagði hann við Gyðinga: þar er yðar konungur! Þeir hrópuðu: burt! burt með hann! krossfestú hann! Pílatus sagði til þeirra: á eg að krossfesta yðar konung? Þá svöruðu þeir æðstu prestar: vér höfum ekki konung nema keisarann.16Þá fékk hann þeim Jesúm að hann yrði krossfestur; en þeir tóku við Jesú og leiddu burt.17En hann bar sinn kross og gekk út til þess staðar, sem heitir Hausaskeljastaður, á hebresku Golgata;18þar krossfestu þeir hann, og með honum tvo aðra, sinn til hvörrar handar, en Jesúm í miðið.19En Pílatus skrifaði líka yfirskrift og festi hana á krossinn; en skrifað var: Jesús af Nasaret konungur Gyðinganna.20Þess yfirskrift lásu margir Gyðingar, því sá staður, hvar Jesús var krossfestur, hann var nærri borginni; hún var og skrifuð á hebresku, grísku og látínu.21Þá sögðu æðstu prestar Gyðinga við Pílatus: skrifa þú ekki: konungur Gyðinganna, heldur að hann hafi sagt: eg em konungur Gyðinga.22Pílatus svaraði: það, sem eg hefi skrifað, það hefi eg skrifað.23En er stríðsmennirnir höfðu krossfest Jesúm, tóku þeir hans klæði og skiptu í fjóra parta, hvörjum stríðsmanni part, líka kyrtilinn; en kyrtillinn var ekki saumaður, heldur frá ofanverðu niður úr prjónaður,24Þeir sögðu því hvör við annan: skerum hann ekki í sundur, hlutumst heldur um hvör hann skal hafa; svo að sú Ritning rættist, sem segir: „þeir skiptu með sér mínum klæðum og köstuðu hlut um minn kyrtil.“25Þetta gjörðu nú stríðsmennirnir. En hjá krossinum stóð Jesú móðir og móðursystir hans, María kona Kleófu og María frá Magdölum.26Þegar Jesús sá nú móður sína og þann lærisvein, sem hann elskaði, standandi þar hjá, sagði hann til móður sinnar: Kona! sjá! þar er þinn sonur! síðan sagði hann til lærisveinsins:27sjá! þar er þín móðir! og frá þeirri stundu tók lærisveinninn hana heim til sín.28Eftir þetta, þar eð Jesús vissi að allt var nú þegar fullkomnað, svo að Ritningin skyldi rætast, sagði hann: „mig þyrstir“.29Þar var ker fullt af ediki; þeir fylltu njarðarvött með edik, settu hann á ísópslegg og báru Jesú að munni.30En er Jesús hafði til sín tekið edikið, sagði hann: það er fullkomnað; og hann lét höfuðið hníga og gaf upp andann.
31En Gyðingar beiddu Pílatus: að líkamirnir væru ekki á krossinum um sabbatsdaginn, þar eð aðfangadagur var, því að sá sabbatsdagur var mikill. Þeir beiddu Pílatus að bein þeirra væru brotin og ofantekin.32Þar fyrir komu stríðsmennirnir og brutu fótleggi hins fyrsta og svo hins annars, sem með honum höfðu verið krossfestir.33En, sem þeir komu að Jesú og sáu að hann var þegar dáinn, brutu þeir ekki hans fótleggi;34en einn af stríðsmönnunum stakk spjóti í hans síðu og strax kom út blóð og vatn;35og sá hefir vitnað það, sem sá og hans vitnisburður er sannur og hann veit að hann segir satt, svo að þér einnig trúið.36Því þetta er skeð svo að Ritningin rættist: „bein hans skulu ekki brjótast.“37Og á öðrum stað segir önnur Ritning: „þeir munu sjá þann, sem þeir stungu.“
38En eftir þetta bað Jósep af Arematía Pílatus, að hann mætti ofan taka Jesú líkama: því hann var Jesú lærisveinn, þó heimuglegur, af ótta fyrir Gyðingum; og Pílatus leyfði það.39Hann fór því til og tók Jesú líkama; en Nikódemus kom líka, sá, sem áður hafði um nótt komið til Jesú; hann hafði með sér hér um bil hundrað pund af myrrublönduðu alóe.40Þá tóku þeir Jesú líkama og sveipuðu hann í líndúk, með dýrum smyrslum, eins og Gyðinga siður er að búa lík til greftrunar.41En þar, sem Jesús hafði verið krossfestur, var grasgarður og í grasgarðinum ný gröf, í hvörja þangað til enginn hafði verið lagður.42Þar lögðu þeir Jesúm vegna aðfangadags Gyðinga, því gröfin var nærri.