1Því næst lét hann mig sjá Jósúa, hinn æðsta kennimann; hann stóð frammi fyrir engli Drottins, en til hægri handar honum stóð Satan, til þess að ákæra hann.2Þá sagði Drottinn til Satans: Drottinn ógni (hamli) þér, Satan! Drottinn hamli þér, hann sem hefir útvalið Jerúsalemsborg! Er þessi maður (Jósúa) ekki eins og brandur úr báli dreginn?3En Jósúa var í óhreinum klæðum, þar er hann stóð frammi fyrir englinum.4Þá tók engillinn til orða, og mælti til þeirra, sem stóðu frammi fyrir honum: færið hann úr hinum óhreinu klæðum. Síðan sagði hann til hans: sjá þú! eg hefi tekið þína synd frá þér, og færi þig í hátíðabúning.5Eg sagði: lát hreinan ennidúk um höfuð hans. Þeir létu þá hreinan ennidúk um höfuð hans, þá þeir höfðu fært hann í klæðin; og engill Drottins var þar viðstaddur.6Nú vottaði engill Drottins fyrir Jósúa, og mælti:7Svo segir Drottinn allsherjar: ef þú gengur á mínum vegum, og gætir þess sem eg vil gæta láta, þá skaltú stjórna mínu húsi og gæta minna forgarða; og eg skal veita þér gang meðal þessara, sem hér standa.8Heyr, Jósúa, þú hinn æðsti kennimaður, og vinir þínir, sem sitja frammi fyrir þér: þér eruð fyrirmyndar menn b); því sjá! eg læt minn þjón Semakk c) koma.9Því sjáið, á stein þann, er eg hefi lagt frammi fyrir Jósúa, á þenna eina stein d) horfa sjö augu e); sjá! eg prýði hann með útskurði, segir Drottinn allsherjar, og burttek á einum degi misgjörð þessa lands.10Á hinum sama degi, segir Drottinn allsherjar, skal hvör yðar, bjóða öðrum að sitja undir vínviðartrjám og fíkjutrjám.