1Heyrið þetta orð, sem Drottinn talar gegn yður, Ísraelsmenn, gegn öllum þeim kynkvíslum, er eg útleiddi af Egyptalandi, segjandi:2Sannarlega hefi eg látið mér annt um yður fremur öllum kynkvíslum jarðarinnar; þess vegna vil eg hegna yður fyrir allar yðar misgjörðir.3Megu tveir menn verða samferða, nema þeir mæli sér mót?4Mun ljónið öskra í skóginum, ef það sér öngva bráð? Mun ljónskálfurinn láta til sín heyra í bæli sínu, ef hann hefir engu náð?5Getur fuglinn komið í snöruna á jörðinni, ef engi snara er fyrir hann lögð? Mun snaran verða upp tekin af jörðunni, ef ekkert hefir í hana fengist?6Verður nokkur lúður svo þeyttur innan borgar, að fólkinu skjóti eigi skelk í bringu? Vill nokkurt andstreymi til í borginni, að Drottinn ekki láti það að hendi bera?
7En Drottinn alvaldur gjörir ekkert, nema hann kunngjöri sinn leyndardóm fyrir sínum þjónum, spámönnunum.8Ljónið öskrar; hvör skyldi ekki óttast? Drottinn hinn alvaldi talar; hvör skyldi ekki spá?
9Birtið þann boðskap í höllunum í Asdodsborg og í höllum Egyptalands og segið: „safnist saman upp á Samaríufjöll, og lítið á hina miklu styrjöld mitt í staðnum, og á hina undirkúguðu innan borgar“.10Þeir hirða ekki um að gjöra hvað rétt er, segir Drottinn, heldur hlaða saman ofríki og kúgunum í höllum sínum.11Þar fyrir segir Drottinn alvaldur: fjandmenn skulu umkringja landið á alla vegu, taka frá þér styrk þinn, og þínar hallir skulu rændar verða.12Svo segir Drottinn: eins og hirðirinn þrífur tvö læri eða snepil af eyra úr munni ljónsins, eins skulu þeir Ísraelsmenn, er í Samaríu búa, forða sér í bekkjarhorni og í silkirúmblæjum.13Heyrið og verið vottar til þessa, þér Jakobsniðjar, segir Drottinn alvaldur, Guð allsherjar:14þann dag er eg hegni Ísraelsmönnum fyrir misgjörðir þeirra, vil eg láta hegninguna koma niður á goðastöllunum í Betel (Hós. 4,15); hornin upp af goðastallanum skulu verða af brotin, og falla til jarðar.15Eg skal niðurbrjóta vetrarhallirnar ásamt með sumarhöllunum, fílabeinshallirnar skulu hverfa, og mörg hús til grunna ganga, segir Drottinn.