CXXIIII.

Lofsöngur í hákornum.

Nema það Drottinn hefði verið hjá oss – so segi Ísrael –

nema það Drottinn hann hefði verið hjá oss nær eð mennirnir settu sig upp í móti oss

þá mundi þeir hafa svelgt oss lifandi í sig, nær eð þeirra grimmdarreiði hún geisaði yfir oss.

Þá hefði vatnið drekkt oss, straumarnir hefðu á gengið upp yfir vora sál,

þá hefði vötnin gengið of djúpt, yfir vorar sálir.

Lofaður sé Drottinn það hann gaf oss ekki til veiðibráðar í þeirra tennur.

Sála vor er burt sloppin líka sem fugl út af veiðimannsins snöru svo það snaran er sundurslitin og vér þaðan í burt leystir.

Vor hjálp er í nafni Drottins þess sem gjört hefur himin og jörð.