1Eftir dauða Akabs braust Móab undan Ísrael.2Ahasía féll ofan um grindurnar á loftsal sínum í Samaríu og varð sjúkur. Þá gjörði hann út sendimenn og sagði við þá: Farið og gangið til frétta við Baal Sebúb, guðinn í Ekron, hvort ég muni heill verða af þessum sjúkdómi.3En engill Drottins sagði við Elía Tisbíta: Tak þig upp og far á móti sendimönnum konungsins í Samaríu og seg við þá: Það er víst enginn guð til í Ísrael, úr því þér farið til þess að ganga til frétta við Baal Sebúb, guðinn í Ekron?4Fyrir því segir Drottinn svo: Úr rekkjunni, sem þú nú ert lagstur í, skalt þú ekki rísa, heldur skalt þú deyja. Síðan fór Elía burt.5Þá er sendimennirnir komu aftur til konungs, sagði hann við þá: Hví eruð þér komnir aftur?6Þeir svöruðu honum: Maður kom á móti oss og sagði við oss: Farið og snúið aftur heim til konungsins, er yður sendi, og segið við hann: Svo segir Drottinn: Það er víst enginn guð til í Ísrael, úr því þú sendir til þess að leita frétta hjá Baal Sebúb, guðinum í Ekron. Fyrir því skalt þú eigi rísa úr rekkjunni, sem þú nú ert lagstur í, heldur skalt þú deyja.7Þá mælti konungur við þá: Hvernig var sá maður í hátt, sem kom á móti yður og talaði þessi orð við yður?8Þeir svöruðu honum: Hann var í skinnfeldi og gyrður leðurbelti um lendar sér. Þá mælti hann: Það hefir verið Elía frá Tisbe.9Þá sendi konungur fimmtíumannaforingja og fimmtíu menn hans með honum til Elía. Fór hann þá upp til hans en hann sat efst uppi á fjalli og sagði við hann: Þú guðsmaður! Konungur segir: Kom þú ofan!10Elía svaraði og sagði við fimmtíumannaforingjann: Sé ég guðsmaður, þá falli eldur af himni og eyði þér og þínum fimmtíu mönnum. Féll þá eldur af himni og eyddi honum og mönnum hans fimmtíu.11Og konungur sendi aftur til hans annan fimmtíumannaforingja og fimmtíu menn hans með honum. Fór hann upp og sagði við hann: Þú guðsmaður, svo segir konungur: Kom sem skjótast ofan!12En Elía svaraði og sagði við þá: Sé ég guðsmaður, þá falli eldur af himni og eyði þér og þínum fimmtíu mönnum. Féll þá eldur Guðs af himni og eyddi honum og mönnum hans fimmtíu.13Þá sendi konungur enn þriðja fimmtíumannaforingjann og fimmtíu menn hans með honum. Og fimmtíumannaforinginn þriðji fór upp, og er hann kom þangað, féll hann á kné fyrir Elía, grátbændi hann og mælti til hans: Þú guðsmaður, þyrm nú lífi mínu og lífi þessara fimmtíu þjóna þinna.14Sjá, eldur er fallinn af himni og hefir eytt báðum fyrri fimmtíumannaforingjunum og fimmtíu mönnum þeirra. En þyrm þú lífi mínu.15Þá sagði engill Drottins við Elía: Far þú ofan með honum og ver óhræddur við hann. Stóð hann þá upp og fór ofan með honum til konungs16og sagði við hann: Svo segir Drottinn: Af því að þú gjörðir út sendimenn til þess að leita frétta hjá Baal Sebúb, guðinum í Ekron, það er víst enginn guð til í Ísrael, er leita megi frétta hjá þá skalt þú eigi rísa úr rekkjunni, sem þú nú ert lagstur í, heldur skalt þú deyja.17Og hann dó eftir orði Drottins, því er Elía hafði talað. Og Jóram bróðir hans tók ríki eftir hann á öðru ríkisári Jórams Jósafatssonar, konungs í Júda, því að hann átti engan son.18En það sem meira er að segja um Ahasía, hvað hann gjörði, það er ritað í Árbókum Ísraelskonunga.