1Ef maður gengur að eiga konu og samrekkir henni, en hún finnur síðan ekki náð í augum hans, af því að hann verður var við eitthvað viðbjóðslegt hjá henni, og hann skrifar henni skilnaðarskrá og fær henni í hendur og lætur hana fara burt af heimili sínu,2ef hún því næst, eftir að hún er farin burt af heimili hans, fer og giftist öðrum manni,3en þessi seinni maður leggur líka óvild á hana og skrifar henni skilnaðarskrá og fær henni í hendur, og lætur hana fara burt af heimili sínu, eða ef seinni maðurinn, sem kvæntist henni, deyr,4þá má ekki fyrri maður hennar, sá er við hana skildi, taka hana aftur sér að eiginkonu, eftir að hún er saurguð orðin, því að slíkt er andstyggilegt fyrir Drottni, og þú skalt eigi flekka landið, sem Drottinn Guð þinn gefur þér til eignar.5Þegar maður er nýkvæntur, þá skal hann ekki fara í hernað og engar álögur skulu á hann lagðar. Hann skal vera frjáls maður fyrir heimili sitt eitt ár, svo að hann gleðji konu sína, er hann hefir gengið að eiga.6Eigi skal taka kvörn eða efri kvarnarstein að veði, því að það væri að taka líf mannsins að veði.7Ef maður verður uppvís að því að stela einhverjum af bræðrum sínum, einhverjum af Ísraelsmönnum, og hann fer með hann sem þræl eða selur hann, þá skal slíkur þjófur deyja. Þannig skalt þú útrýma hinu illa burt frá þér.8Gæt þín í líkþrárveikindum að athuga vandlega og fara eftir öllu því, sem levítaprestarnir tjá yður. Þér skuluð gæta þess að gjöra svo sem ég hefi fyrir þá lagt.9Minnstu þess, hvað Drottinn Guð þinn gjörði við Mirjam á leiðinni, þá er þér fóruð af Egyptalandi.10Þegar þú lánar náunga þínum eitthvað, hvað sem það svo er, þá skalt þú eigi ganga inn í hús hans til þess að taka veð af honum.11Þú skalt staðnæmast úti fyrir, og sá, er þú lánar, skal færa þér veðið út.12Og ef það er snauður maður, þá skalt þú ekki leggjast til hvíldar með veð hans,13heldur skalt þú skila honum aftur veðinu um sólarlagsbil, svo að hann geti lagst til hvíldar í yfirhöfn sinni og blessi þig, og það mun talið verða þér til réttlætis fyrir augliti Drottins Guðs þíns.14Þú skalt eigi beita fátækan og þurfandi daglaunamann ofríki, hvort sem hann er einn af bræðrum þínum eða útlendingum þeim, er dvelja í landi þínu innan borgarhliða þinna.15Þú skalt greiða honum kaup hans sama daginn, áður en sól sest, því að hann er fátækur, og hann langar til að fá það, svo að hann hrópi ekki til Drottins yfir þér og það verði þér til syndar.16Feður skulu ekki líflátnir verða ásamt börnunum, og börn skulu ekki líflátin verða ásamt feðrunum. Hver skal líflátinn verða fyrir sína eigin synd.17Þú skalt ekki halla rétti útlends manns eða munaðarleysingja. Þú skalt ekki taka fatnað ekkjunnar að veði.18Og þú skalt minnast þess, að þú varst þræll í Egyptalandi og að Drottinn Guð þinn leysti þig þaðan. Fyrir því býð ég þér að gjöra þetta.19Þegar þú sker upp korn á akri þínum og gleymir kornbundini úti á akrinum, þá skalt þú ekki snúa aftur til að sækja það. Útlendingurinn, munaðarleysinginn og ekkjan mega fá það, til þess að Drottinn Guð þinn blessi þig í öllu, sem þú tekur þér fyrir hendur.20Þegar þú slær ávexti af olíutrjám þínum, þá skalt þú ekki gjöra eftirleit í greinum trjánna. Útlendingurinn, munaðarleysinginn og ekkjan mega fá það.21Þegar þú tínir víngarð þinn, þá skalt þú ekki gjöra eftirleit. Útlendingurinn, munaðarleysinginn og ekkjan mega fá það.22Þú skalt minnast þess, að þú varst þræll í Egyptalandi, fyrir því býð ég þér að gjöra þetta.

24.1 Fellur ekki í geð Sír 42.9 – skilnaður Jes 50.1; Jer 3.1,8; Matt 5.31; 19.3-9 og hlst.
24.4 Taka aftur að eiginkonu Jer 3.1; Hós 3.1-3 – Drottni viðurstyggð 5Mós 7.25+
24.5 Nýkvæntur 5Mós 20.7; Lúk 14.20
24.7 Stela 5Mós 5.19; 2Mós 20.15+ – uppræta hið illa 5Mós 13.6+
24.8 Holdsveiki 3Mós 13.2+ – prestarnir kenna 5Mós 33.10+ – Levítaprestar 5Mós 17.9+ – gæta þess að halda 5Mós 5.1+
24.9 Mirjam 4Mós 12.10
24.10 Veð 5Mós 15.6; 2Mós 22.25+
24.14 Beita ofríki 3Mós 19.13+ ; Jer 22.13; Job 31-39; Sír 34.27, sbr Mrk 10.19
24.15 Kaup daglaunamanns 3Mós 19.13; Jak 5.4 – bölbæn hins fátæka Sír 4.5-6; Jak 5.4
24.16 Ábyrgð á eigin misgjörð 5Mós 7.10; 2Kon 14.6, Jer 31.29-30; Esk 18.1-20
24.17-22 Aðkomumaður 5Mós 10.18+ – réttur aðkomumnnsins 2Mós 22.21+
24.17 Ekki halla rétti 5Mós 16.19; 27.19 – veð 2Mós 22.25+
24.18 Þræll í Egyptalandi 5Mós 5.15+ – Guð frelsaði Ísrael 5Mós 7.8+
24.19 Korn 3Mós 19.9; 23.22 – gleymir kornknippi Rut 2.15-16