1Fagna, þú óbyrja, sem ekki hefir fætt! Hef upp gleðisöng, lát við kveða fagnaðaróp, þú sem eigi hefir haft fæðingarhríðir! Því að börn hinnar yfirgefnu munu fleiri verða en giftu konunnar, segir Drottinn.2Víkka þú út tjald þitt, og lát þá þenja út tjalddúka búðar þinnar, meina þeim það ekki, gjör tjaldstög þín löng og rek fast hælana.3Því að þú munt útbreiðast til hægri og vinstri, og niðjar þínir munu eignast lönd þjóðanna og byggja eyddar borgir.4Óttast eigi, því að þú skalt eigi til skammar verða, lát eigi háðungina á þér festa, því að þú skalt eigi þurfa að fyrirverða þig. Því að þú skalt gleyma vanvirðu æsku þinnar og eigi framar minnast svívirðingar ekkjudóms þíns.5Því að hann, sem skóp þig, er eiginmaður þinn, Drottinn allsherjar er nafn hans. Og Hinn heilagi í Ísrael er frelsari þinn, Guð gjörvallrar jarðarinnar heitir hann.6Drottinn kallar þig sem yfirgefna konu og harmþrungna, og æskunnar brúður, sem verið hefir ein látin, segir Guð þinn.7Skamma stund yfirgaf ég þig, en með mikilli miskunnsemi tek ég þig að mér.8Í ofurreiði minni byrgði ég auglit mitt fyrir þér um stund, en með eilífri líkn miskunna ég þér, segir endurlausnari þinn, Drottinn.9Það fer eins fyrir mér með þetta og með Nóaflóð: Svo sem ég sór þá, að Nóaflóð skyldi ekki framar ganga yfir jörðina, eins sver ég nú að reiðast þér ekki né ávíta þig.10Því þótt fjöllin færist úr stað og hálsarnir riði skal mín miskunnsemi við þig ekki færast úr stað og minn friðarsáttmáli ekki raskast, segir miskunnari þinn, Drottinn.11Þú hin vesala, hrakta, huggunarlausa! Sjá, ég legg rúbína sem steina í bygging þína og hleð grunnmúra þína af safírsteinum.12Ég gjöri múrtinda þína af jaspis og hlið þín af roðasteinum og allan ummerkjagarð þinn af dýrindissteinum.13Allir synir þínir eru lærisveinar Drottins og njóta mikils friðar.14Fyrir réttlæti munt þú stöðug standa. Álít þig fjarlæga ofríki, því að þú þarft ekki að óttast, og fjarlæga skelfingu, því að hún skal ekki koma nærri þér.15Ef nokkur áreitir þig, þá er það ekki að mínum vilja. Hver sem áreitir þig, skal falla fyrir þér.16Sjá, ég skapa smiðinn, sem blæs að kolaeldinum og framleiðir vopnið til sinnar notkunar, og ég skapa eyðandann til þess að leggja í eyði.17Engin vopn, sem smíðuð verða móti þér, skulu verða sigurvænleg, og allar tungur, sem upp rísa gegn þér til málaferla, skalt þú kveða niður. Þetta er hlutskipti þjóna Drottins og það réttlæti, er þeir fá hjá mér segir Drottinn.

54.1 Sjá Gal 4.27 – fagna Jes 12.6; 24.14; 26.19; 44.23; 49.13; 52.8-9; 55.12 – óbyrja 1Sam 2.5; Slm 113.9 – hinnar yfirgefnu Jes 62.4; sbr Jes 60.15
54.2 Víkka út tjald Jes 49.20
54.3 Breiðast út Jes 49.19; 1Mós 28.14 – þjóðirnar Jes 45.14; 60.3-16 – auðar borgir Jes 44.27; 55.5
54.4 Óttastu ekki Jes 41.13+ – ekkjudóms þíns sbr Jes 47.8; Jer 51.5
54.5 Skapari þinn Jes 43.1+ – eiginmaður þinn Jes 49.14-21; 50.1; 51.17-52.2; Hós 2.18 – allsherjar Jes 44.6+ – Hinn heilagi í Ísrael Jes 1.4+ – lausnari þinn Jes 41.14+
54.6 Yfirgefna Jes 49.14+ ; Jer 3.1 – kona sem hann eignast í æsku Mal 2.14-16; Okv 5.18 – hafnað Jes 41.9
54.7 Skamma stund Slm 30.6
54.8 Huldi auglit mitt Jes 8.17; 59.2; 64.6; Slm 13.2+ ; sbr Jes 53.3 – ævarandi kærleika Jes 51.6,8; Jer 31.3; Slm 136
54.9 Nóaflóð 1Mós 7.6-12 – Drottinn sór 1Mós 8.21-22; 9.11-16; Jer 31.35-37
54.10 Þótt fjöllin bifist Hab 3.6; Slm 46.3-4; sbr Jes 36.19 – friðarsáttmáli Esk 34.25; 37.26 – ekki haggast Jer 31.31-34; 33.20-21
54.11-12 Borg Guðs Opb 21.18-21
54.13 Synir þínir Jes 49.20-22 – lærisveinar Jes 50.4; sbr Jer 31.34; Jóh 6.45
54.14 Á réttlæti Jes 1.26-27; 28.16-17 – óttast ekki Slm 121 – fjarri skelfingu Slm 91
54.15 Ráðast á Jes 8.12
54.16 Það er ég Jes 43.11,12 – eyðandann Jes 40.14+ – eyða, kúga Jes 51.13
54.17 Misheppnaðar atlögur Jes 8.2-3; 37.33-37; 50.9 – hlutskipti sbr Job 5.17-26