1Þá lét Pílatus taka Jesú og húðstrýkja hann.2Hermennirnir fléttuðu kórónu úr þyrnum og settu á höfuð honum og lögðu yfir hann purpurakápu.3Þeir gengu hver af öðrum fyrir hann og sögðu: Sæll þú, konungur Gyðinga, og slógu hann í andlitið.4Pílatus gekk aftur út fyrir og sagði við þá: Nú leiði ég hann út til yðar, svo að þér skiljið, að ég finn enga sök hjá honum.5Jesús kom þá út fyrir með þyrnikórónuna og í purpurakápunni. Pílatus segir við þá: Sjáið manninn!6Þegar æðstu prestarnir og verðirnir sáu hann, æptu þeir: Krossfestu, krossfestu! Pílatus sagði við þá: Takið þér hann og krossfestið. Ég finn enga sök hjá honum.7Gyðingar svöruðu: Vér höfum lögmál, og samkvæmt lögmálinu á hann að deyja, því hann hefur gjört sjálfan sig að Guðs syni.8Þegar Pílatus heyrði þessi orð, varð hann enn hræddari.9Hann fór aftur inn í höllina og segir við Jesú: Hvaðan ertu? En Jesús veitti honum ekkert svar.10Pílatus segir þá við hann: Viltu ekki tala við mig? Veistu ekki, að ég hef vald til að láta þig lausan, og ég hef vald til að krossfesta þig?11Jesús svaraði: Þú hefðir ekkert vald yfir mér, ef þér væri ekki gefið það að ofan. Fyrir því ber sá þyngri sök, sem hefur selt mig þér í hendur.12Eftir þetta reyndi Pílatus enn að láta hann lausan. En Gyðingar æptu: Ef þú lætur hann lausan, ert þú ekki vinur keisarans. Hver sem gjörir sjálfan sig að konungi, rís á móti keisaranum.13Þegar Pílatus heyrði þessi orð, leiddi hann Jesú út og settist í dómstólinn á stað þeim, sem nefnist Steinhlað, á hebresku Gabbata.14Þá var aðfangadagur páska, um hádegi. Hann sagði við Gyðinga: Sjáið þar konung yðar!15Þá æptu þeir: Burt með hann! Burt með hann! Krossfestu hann! Pílatus segir við þá: Á ég að krossfesta konung yðar? Æðstu prestarnir svöruðu: Vér höfum engan konung nema keisarann.16Þá seldi hann þeim hann í hendur, að hann yrði krossfestur. Þeir tóku þá við Jesú.17Og hann bar kross sinn og fór út til staðar, sem nefnist Hauskúpa, á hebresku Golgata.18„Þar krossfestu þeir hann og með honum tvo aðra sinn til hvorrar handar; Jesús í miðið.“19Pílatus hafði ritað yfirskrift og sett hana á krossinn. Þar stóð skrifað: JESÚS FRÁ NASARET, KONUNGUR GYÐINGA.20Margir Gyðingar lásu þessa yfirskrift, því staðurinn, þar sem Jesús var krossfestur, var nærri borginni, og þetta var ritað á hebresku, latínu og grísku.21Þá sögðu æðstu prestar Gyðinga við Pílatus: Skrifaðu ekki konungur Gyðinga, heldur að hann hafi sagt: Ég er konungur Gyðinga.22Pílatus svaraði: Það sem ég hef skrifað, það hef ég skrifað.23Þegar hermennirnir höfðu krossfest Jesú, tóku þeir klæði hans og skiptu í fjóra hluti, og fékk hver sinn hlut. Þeir tóku og kyrtilinn, en hann var saumlaus, ofinn í eitt ofan frá og niður úr.24Þeir sögðu því hver við annan: Rífum hann ekki sundur, köstum heldur hlut um, hver skuli fá hann. Svo rættist ritningin: Þeir skiptu með sér klæðum mínum og köstuðu hlut um kyrtil minn.Þetta gjörðu hermennirnir.25En hjá krossi Jesú stóðu móðir hans og móðursystir, María, kona Klópa, og María Magdalena.26Þegar Jesús sá móður sína standa þar og lærisveininn, sem hann elskaði, segir hann við móður sína: Kona, nú er hann sonur þinn.27Síðan sagði hann við lærisveininn: Nú er hún móðir þín. Og frá þeirri stundu tók lærisveinninn hana heim til sín.28Jesús vissi, að allt var þegar fullkomnað. Þá sagði hann, til þess að ritningin rættist: Mig þyrstir.29Þar stóð ker fullt af ediki. Þeir settu njarðarvött fylltan ediki á ísópslegg og báru að munni honum.30Þegar Jesús hafði fengið edikið, sagði hann: Það er fullkomnað. Þá hneigði hann höfuðið og gaf upp andann.31Nú var aðfangadagur, og til þess að líkin væru ekki á krossunum hvíldardaginn, báðu Gyðingar Pílatus að láta brjóta fótleggi þeirra og taka líkin ofan, enda var mikil helgi þess hvíldardags.32Hermenn komu því og brutu fótleggi þeirra, sem með honum voru krossfestir, fyrst annars, svo hins.33Þegar þeir komu að Jesú og sáu, að hann var þegar dáinn, brutu þeir ekki fótleggi hans.34En einn af hermönnunum stakk spjóti sínu í síðu hans, og rann jafnskjótt út blóð og vatn.35Sá er séð hefur, vitnar þetta, svo að þér trúið líka og vitnisburður hans er sannur. Og hann veit, að hann segir satt.36Þetta varð til þess, að ritningin rættist: Ekkert bein hans skal brotið.37Og enn segir önnur ritning: Þeir munu horfa til hans, sem þeir stungu.38Jósef frá Arímaþeu, sem var lærisveinn Jesú, en á laun af ótta við Gyðinga, bað síðan Pílatus að mega taka ofan líkama Jesú. Pílatus leyfði það. Hann kom þá og tók ofan líkama hans.39Þar kom líka Nikódemus, er fyrrum hafði komið til hans um nótt, og hafði með sér blöndu af myrru og alóe, nær hundrað pundum.40Þeir tóku nú líkama Jesú og sveipuðu hann línblæjum með ilmjurtunum, eins og Gyðingar búa lík til greftrunar.41En á staðnum, þar sem hann var krossfestur, var grasgarður og í garðinum ný gröf, sem enginn hafði enn verið lagður í.42Þar lögðu þeir Jesú, því það var aðfangadagur Gyðinga, og gröfin var nærri.

19.2 Purpurakápa Lúk 23.11
19.3 Konugur Gyðinga Matt 27.27-31; Mrk 15.16-20 – löðrunga Jóh 18.22
19.4 Finn enga sök Lúk 23.4; Jóh 18.38
19.6 Takið þið hann Jóh 18.31
19.7 Skv. lögmálinu 3Mós 24.16; sbr Jóh 18.31 – hefur gert sjálfan sig … Jóh 5.18; 10.33
19.9 Hvaðan ertu, Jesú? Jóh 7.27-28; 8.14; 9.29-30 – Jesús þegir Matt 26.62-63; 27.12,14; Mrk 14.61; 15.5; Lúk 23.9
19.11 Vald að ofan Jóh 10.18; Róm 13.1 – sá sem framseldi Jesú Jóh 6.64,71; 12.4; 13.2,21; 18.30,35 – synd, sök Jóh 8.21-24; 9.41; 15.22-24; 16.8-9
19.12 Gera sjálfan sig að konungi Lúk 23.2; Jóh 18.37; Post 17.7
19.15 Engan konung nema … Dóm 8.23; 1Sam 8.7
19.17 Golgata Matt 27.33; Mrk 15.22
19.24 Þeir skiptu með sér … Slm 22.19
19.25 Viðstaddir dauða Jesú Mrk 15.40-41 og hlst. – móðir Jesú Lúk 2.5+ – María Magdalena Matt 27.56+
19.26 Lærisveinninn sem Jesús elskaði Jóh 13.23+
19.28 Fullkomnað Jóh 4.34; 17.4; sbr 13.1 – mig þyrstir Slm 22.16
19.29 Edik Slm 69.22 – ísópsleggur 2Mós 12.22; 3Mós 14.4; Slm 51.9
19.31 Taka líkin ofan 5Mós 21.22-23
19.34 Blóð og vatn 1Jóh 5.6-8 – vatn Jóh 3.5; 4.14+ ; 7.38-39 – blóð Jóh 6.53-56
19.35 Votturinn Jóh 1.7; 3.11; 15.26-27 – sem vitnar um þetta Jóh 21.24
19.36 Skal ekki brotið 2Mós 12.46; 4Mós 9.12; Slm 34.21
19.37 Þeir munu horfa til hans … Sak 12.10; Opb 1.7
19.38 Af ótta við Gyðinga Jóh 7.13+
19.39 Nikódemus Jóh 3.1+ – myrra Matt 2.11 – alóe Slm 45.9; Okv 7.17