1Halelúja. Sæll er sá maður, sem óttast Drottin og hefir mikla unun af boðum hans.2Niðjar hans verða voldugir á jörðunni, ætt réttvísra mun blessun hljóta.3Nægtir og auðæfi eru í húsi hans, og réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu.4Hann upprennur réttvísum sem ljós í myrkrinu, mildur og meðaumkunarsamur og réttlátur.5Vel farnast þeim manni, sem er mildur og fús að lána, sem framkvæmir málefni sín með réttvísi,6því að hann mun eigi haggast að eilífu, hins réttláta mun minnst um eilífð.7Hann óttast eigi ill tíðindi, hjarta hans er stöðugt og treystir Drottni.8Hjarta hans er öruggt, hann óttast eigi, og loks fær hann að horfa á fjendur sína auðmýkta.9Hann hefir miðlað mildilega, gefið fátækum, réttlæti hans stendur stöðugt að eilífu, horn hans gnæfir hátt í vegsemd.10Hinn óguðlegi sér það, og honum gremst, nístir tönnum og tortímist. Ósk óguðlegra verður að engu.

112.1 Hallelúja Slm 106.1+ – sæll Slm 1.1+ – óttast Drottinn Slm 115.13; 128.1; sbr Sír 25.11; 34.14; Slm 15.4+ gleðst yfir boðum Drottins Slm 119.48
112.2 Niðjar hans Slm 25.13; 102.29; Okv 20.7 – Hljóta blessun Okv 10.7
112.3 Réttlæti hans Slm 112.9; 111.3
112.4 Ljós Slm 37.6; 97.11; Jes 58.10, Jóh 8.12 – miskunnsömum og réttlátum 2Mós 34.6+
112.5 Fús að lána Slm 37.26; Okv 14.21; 19.17; Lúk 6.35
112.6 Aldrei hrasa Slm 15.5+ ; sbr 55.23
112.7 Stöðugt hjarta Slm 108.2 – treysta Drottni Slm 9.11+ ; 55.24+
112.8 Óttast ekki Slm 27.3,14 – líta fall óvinanna Slm 54.9+
112.9 Miðla mildilega Slm 37.21; Okv 11.24; 21.26; 28.27; 2Kor 9.9
112.10 Gnístir tönnum Slm 35.16 – rætast ekki Slm 1.6; Job 8.13