1Er mönnunum tók að fjölga á jörðinni og þeim fæddust dætur,2sáu synir Guðs, að dætur mannanna voru fríðar, og tóku sér konur meðal þeirra, allar sem þeim geðjuðust.3Þá sagði Drottinn: Andi minn skal ekki ævinlega búa í manninum, með því að hann einnig er hold. Veri dagar hans nú hundrað og tuttugu ár.4Á þeim tímum voru risarnir á jörðinni, og einnig síðar, er synir Guðs höfðu samfarir við dætur mannanna og þær fæddu þeim sonu. Það eru kapparnir, sem í fyrndinni voru víðfrægir.5Er Drottinn sá, að illska mannsins var mikil á jörðinni og að allar hugrenningar hjarta hans voru ekki annað en illska alla daga,6þá iðraðist Drottinn þess, að hann hafði skapað mennina á jörðinni, og honum sárnaði það í hjarta sínu.7Og Drottinn sagði: Ég vil afmá af jörðinni mennina, sem ég skapaði, bæði mennina, fénaðinn, skriðkvikindin og fugla loftsins, því að mig iðrar, að ég hefi skapað þau.8En Nói fann náð í augum Drottins.9Þetta er saga Nóa: Nói var maður réttlátur og vandaður á sinni öld. Nói gekk með Guði.10Og Nói gat þrjá sonu: Sem, Kam og Jafet.11Jörðin var spillt í augsýn Guðs, og jörðin fylltist glæpaverkum.12Og Guð leit á jörðina, og sjá, hún var spillt orðin, því að allt hold hafði spillt vegum sínum á jörðinni.13Þá mælti Guð við Nóa: Endir alls holds er kominn fyrir minni augsýn, því að jörðin er full af glæpaverkum þeirra. Sjá, ég vil afmá þá af jörðinni.14Gjör þú þér örk af góferviði. Smáhýsi skalt þú gjöra í örkinni og bræða hana biki utan og innan.15Og gjör hana svo: Lengd arkarinnar sé þrjú hundruð álnir, breidd hennar fimmtíu álnir og hæð hennar þrjátíu álnir.16Glugga skalt þú gjöra á örkinni og búa hann til á henni ofanverðri, allt að alin á hæð, og dyr arkarinnar skalt þú setja á hlið hennar og búa til þrjú loft í henni: neðst, í miðju og efst.17Því sjá, ég læt vatnsflóð koma yfir jörðina til að tortíma öllu holdi undir himninum, sem lífsandi er í. Allt, sem á jörðinni er, skal deyja.18En við þig mun ég gjöra sáttmála minn, og þú skalt ganga í örkina, þú og synir þínir, og kona þín og sonakonur þínar með þér.19Af öllum lifandi skepnum, af öllu holdi, skalt þú láta inn í örkina tvennt af hverju, svo að það haldi lífi með þér. Karldýr og kvendýr skulu þau vera:20Af fuglunum eftir þeirra tegund, af fénaðinum eftir hans tegund og af öllum skriðkvikindum jarðarinnar eftir þeirra tegund. Tvennt af öllu skal til þín inn ganga, til þess að það haldi lífi.21En tak þú þér af allri fæðu, sem etin er, og safna að þér, að það sé þér og þeim til viðurværis.22Og Nói gjörði svo. Allt gjörði hann eins og Guð bauð honum.

6.2 Guðasynir Slm 82.1,6; Job 1.6; 2.1; 38.7; Dan 3.25
6.3 Dauðlegur (hold) Jóh 3.5-6
6.4 Risar 4Mós 13.32-33; 5Mós 2.10; Sír 16.7; Bar 3.26-28
6.5 Illska mannsins 1Mós 6.11-13; 18.20; Jer 5.1-5; 6.28; Jón 1.2; Slm 14.2-3 – illar hneigðir 1Mós 8.21
6.6 Drottinn iðrast 2Mós 32.12-14; 1Sam 15.11,35; Jer 18.8-10
6.8 Finna náð 1Mós 19.19; 2Mós 33.12-17; 4Mós 11.15; Lúk 1.30
6.9 Nói Sír 44.17-18; Heb 11.7; 2Pét 2.5 – réttlátur 1Mós 7.1; Esk 14.14,20; SSal 10.4
6.10 Sem, Kam og Jafet 1Mós 5.32+
6.11 Jörðin full ranglæti 1Mós 6.5+
6.14 Örk Matt 24.38; 1Pét 3.20
6.17 Flóð Slm 29.10; 93.2-4; SSal 10.4
6.18 Sáttmáli Guðs 1Mós 9.9; 15.18; 17.2