1Til söngstjórans. Með strengjaleik. Davíðs-maskíl.2Hlýð, ó Guð, á bæn mína, fel þig eigi fyrir grátbeiðni minni.3Veit mér athygli og svara mér. Ég kveina í harmi mínum og styn4sakir háreysti óvinarins, sakir hróps hins óguðlega, því að þeir steypa yfir mig ógæfu og ofsækja mig grimmilega.5Hjartað berst ákaft í brjósti mér, ógnir dauðans falla yfir mig,6ótti og skelfing er yfir mig komin, og hryllingur fer um mig allan,7svo að ég segi: Ó að ég hefði vængi eins og dúfan, þá skyldi ég fljúga burt og finna hvíldarstað,8já, ég skyldi svífa langt burt, ég skyldi gista í eyðimörkinni. Sela9Ég skyldi flýta mér að leita mér hælis fyrir þjótandi vindum og veðri.10Rugla, Drottinn, sundra tungum þeirra, því að ég sé kúgun og deilur í borginni.11Dag og nótt ganga þær um á múrum hennar, en ógæfa og armæða eru þar inni fyrir.12Glötun er inni í henni, ofbeldi og svik víkja eigi burt frá torgi hennar.13Því að það er eigi óvinur sem hæðir mig það gæti ég þolað, og eigi hatursmaður minn er hreykir sér yfir mig fyrir honum gæti ég farið í felur,14heldur þú, jafningi minn, vinur minn og kunningi,15við sem vorum ástúðarvinir, sem gengum í eindrægni saman í Guðs hús.16„Dauðinn komi yfir þá; stígi þeir lifandi niður til Heljar, því að illska er í bústöðum þeirra, í hjörtum þeirra.“17En ég hrópa til Guðs, og Drottinn mun hjálpa mér.18Kvöld og morgna og um miðjan dag harma ég og styn, og hann heyrir raust mína.19Hann endurleysir sál mína og gefur mér frið, svo að þeir geta eigi nálgast mig, því að mótstöðumenn mínir eru margir.20Guð mun heyra, og hann er ríkir frá eilífð mun lægja þá. Sela Þeir breytast ekki og óttast eigi Guð.21Vinur minn lagði hendur á þann er lifði í sátt við hann, hann rauf sáttmál sitt.22Hálli en smjör er tunga hans, en ófriður er í hjarta hans, mýkri en olía eru orð hans, og þó brugðin sverð.23Varpa áhyggjum þínum á Drottin, hann mun bera umhyggju fyrir þér, hann mun eigi að eilífu láta réttlátan mann verða valtan á fótum.24Og þú, ó Guð, munt steypa þeim niður í grafardjúpið. Morðingjar og svikarar munu eigi ná hálfum aldri, en ég treysti þér.

55.2 Hlýð á Slm 17.1; 71.2+ ; 86.6
55.6 Ótti og skelfing Job 4.14
55.7 Hefði ég vængi Slm 139.9
55.8 Í eyðimörkinni Jer 9.1
55.10 Tungum ruglað 1Mós 11.1-9
55.11 Ganga Slm 59.7
55.14 Vinur minn Slm 41.10; Jer 9.4; Mík 7.6
55.16 Lifandi til Heljar 4Mós 16.33
55.17 Hrópa til Guðs Slm 3.5+
55.18 Kvöld, morgna, um miðjan dag Dan 6.11
55.20 Ríkir frá upphafi Slm 29.10
55.22 Hræsni Slm 5.10; 12.3+ – orð sem sverð Slm 57.5; 59.8; 64.4
55.23 Varpa áhyggjum burt Slm 37.5; 1Pét 5.7
55.24 Miður aldur Slm 102.25 – treysta Drottni Slm 9.11+ ; 56.4-5; 62.6,9; 71.5; 84.13; 86.2; 91.2; 104.27; 112.7; 115.9-11; 125.1; 143.8; Jes 26.4; Jer 17.7