1Allar ættkvíslir Ísraels komu til Davíðs í Hebron og sögðu: Sjá, vér erum hold þitt og bein!2Þegar um langa hríð, á meðan Sál var konungur yfir oss, hefir þú verið fyrir Ísrael, bæði þegar hann lagði af stað í stríð og þegar hann kom heim. Auk þess hefir Drottinn við þig sagt: Þú skalt vera hirðir þjóðar minnar Ísraels, og þú skalt vera höfðingi yfir Ísrael!3Allir öldungar Ísraels komu til konungsins í Hebron, og Davíð konungur gjörði við þá sáttmála í Hebron, frammi fyrir augliti Drottins, og þeir smurðu Davíð til konungs yfir Ísrael.4Þrjátíu ára gamall var Davíð, þá er hann varð konungur, og fjörutíu ár ríkti hann.5Í Hebron ríkti hann sjö ár og sex mánuði yfir Júda, og í Jerúsalem ríkti hann þrjátíu og þrjú ár yfir öllum Ísrael og Júda.6Konungur og menn hans fóru til Jerúsalem í móti Jebúsítum, sem bjuggu í því héraði. Jebúsítar sögðu við Davíð: Þú munt eigi komast hér inn, heldur munu blindir menn og haltir reka þig burt. Með því áttu þeir við: Davíð mun ekki komast hér inn.7En Davíð tók vígið Síon, það er Davíðsborg.8Davíð sagði á þeim degi: Hver sem vill vinna sigur á Jebúsítum, skal fara um göngin til þess að komast að þeim höltu og blindu, sem Davíð hatar í sálu sinni. Þaðan er komið máltækið: Blindir og haltir komast ekki inn í musterið.9Því næst settist Davíð að í víginu, og nefndi hann það Davíðsborg. Hann reisti og víggirðingar umhverfis, frá Milló og þaðan inn á við.10Og Davíð efldist meir og meir, og Drottinn, Guð allsherjar, var með honum.11Híram, konungur í Týrus, gjörði menn á fund Davíðs og sendi honum sedrustré, trésmiði og steinhöggvara, og reistu þeir höll handa Davíð.12Og Davíð kannaðist við, að Drottinn hefði staðfest konungdóm hans yfir Ísrael og eflt konungsríki hans fyrir sakir þjóðar sinnar Ísraels.13Davíð tók sér enn hjákonur og konur í Jerúsalem, eftir að hann var farinn burt frá Hebron, og Davíð fæddust enn synir og dætur.14Þetta eru nöfn þeirra sona, sem honum fæddust í Jerúsalem: Sammúa, Sóbab, Natan, Salómon,15Jíbhar, Elísúa, Nefeg, Jafía,16Elísama, Eljada og Elífelet.17Þegar Filistar heyrðu að Davíð væri smurður til konungs yfir Ísrael, lögðu þeir af stað að leita Davíðs. Og er Davíð frétti það, fór hann ofan í fjallvígið.18Og Filistar komu og dreifðu sér um Refaímdal.19Þá gekk Davíð til frétta við Drottin og sagði: Á ég að fara móti Filistum? Munt þú gefa þá í hendur mér? Drottinn svaraði Davíð: Far þú, því að ég mun vissulega gefa Filista í hendur þér.20Þá fór Davíð til Baal Perasím. Og Davíð vann þar sigur á þeim og sagði: Drottinn hefir skolað burt óvinum mínum fyrir mér, eins og þegar vatn ryður sér rás. Fyrir því var sá staður nefndur Baal Perasím.21En þeir létu þar eftir skurðgoð sín, og Davíð og menn hans tóku þau.22Filistar komu aftur og dreifðu sér um Refaímdal.23Þá gekk Davíð til frétta við Drottin, og hann svaraði: Far þú eigi í móti þeim. Far þú í bug og kom að baki þeim og ráð á þá fram undan bakatrjánum.24Og þegar þú heyrir þyt af ferð í krónum bakatrjánna, þá skalt þú hraða þér, því að þá fer Drottinn fyrir þér til þess að ljósta her Filista.25Og Davíð gjörði eins og Drottinn bauð honum og vann sigur á Filistum frá Geba alla leið til Geser.