1En Jesús fór til Olíufjallsins.2Snemma morguns kom hann aftur í helgidóminn, og allur lýður kom til hans, en hann settist og tók að kenna þeim.3Farísear og fræðimenn koma með konu, staðna að hórdómi, létu hana standa mitt á meðal þeirra4og sögðu við hann: Meistari, kona þessi var staðin að verki, þar sem hún var að drýgja hór.5Móse bauð oss í lögmálinu að grýta slíkar konur. Hvað segir þú nú?6Þetta sögðu þeir til að reyna hann, svo þeir hefðu eitthvað að ákæra hann fyrir. En Jesús laut niður og skrifaði með fingrinum á jörðina.7Og þegar þeir héldu áfram að spyrja hann, rétti hann sig upp og sagði við þá: Sá yðar, sem syndlaus er, kasti fyrstur steini á hana.8Og aftur laut hann niður og skrifaði á jörðina.9Þegar þeir heyrðu þetta, fóru þeir burt, einn af öðrum, öldungarnir fyrstir. Jesús var einn eftir, og konan stóð í sömu sporum.10Hann rétti sig upp og sagði við hana: Kona, hvað varð af þeim? Sakfelldi enginn þig?11En hún sagði: Enginn, herra. Jesús mælti: Ég sakfelli þig ekki heldur. Far þú. Syndga ekki framar.12Nú talaði Jesús aftur til þeirra og sagði: Ég er ljós heimsins. Sá sem fylgir mér, mun ekki ganga í myrkri, heldur hafa ljós lífsins.13Þá sögðu farísear við hann: Þú vitnar um sjálfan þig. Vitnisburður þinn er ekki gildur.14Jesús svaraði þeim: Enda þótt ég vitni um sjálfan mig, er vitnisburður minn gildur, því ég veit hvaðan ég kom og hvert ég fer. En þér vitið ekki, hvaðan ég kem né hvert ég fer.15Þér dæmið að hætti manna. Ég dæmi engan.16En ef ég dæmi, er dómur minn réttur, því ég er ekki einn, með mér er faðirinn, sem sendi mig.17Og í lögmáli yðar er ritað, að vitnisburður tveggja manna sé gildur.18Ég er sá, sem vitna um sjálfan mig, og faðirinn, sem sendi mig, vitnar um mig.19Þeir sögðu við hann: Hvar er faðir þinn? Jesús svaraði: Hvorki þekkið þér mig né föður minn. Ef þér þekktuð mig, þá þekktuð þér líka föður minn.20Þessi orð mælti Jesús hjá fjárhirslunni, þegar hann var að kenna í helgidóminum. Enginn lagði hendur á hann, því stund hans var ekki enn komin.21Enn sagði hann við þá: Ég fer burt, og þér munuð leita mín, en þér munuð deyja í synd yðar. Þangað sem ég fer, getið þér ekki komist.22Nú sögðu Gyðingar: Mun hann ætla að fyrirfara sér, fyrst hann segir: Þangað sem ég fer, getið þér ekki komist?23En hann sagði við þá: Þér eruð neðan að, ég er ofan að. Þér eruð af þessum heimi, ég er ekki af þessum heimi.24Þess vegna sagði ég yður, að þér munduð deyja í syndum yðar. Því ef þér trúið ekki, að ég sé sá sem ég er, munuð þér deyja í syndum yðar.25Þeir spurðu hann þá: Hver ert þú? Jesús svaraði þeim: Sá sem ég hef sagt yður frá upphafi.26Margt hef ég um yður að tala og fyrir margt að dæma. En sá sem sendi mig, er sannur, og það sem ég heyrði hjá honum, það tala ég til heimsins.27Þeir skildu ekki, að hann var að tala við þá um föðurinn.28Því sagði Jesús: Þegar þér hefjið upp Mannssoninn, munuð þér skilja, að ég er sá sem ég er, og að ég gjöri ekkert af sjálfum mér, heldur tala ég það eitt, sem faðirinn hefur kennt mér.29Og sá sem sendi mig, er með mér. Hann hefur ekki látið mig einan, því ég gjöri ætíð það sem honum þóknast.30Þegar hann mælti þetta, fóru margir að trúa á hann.31Þá sagði Jesús við Gyðingana, sem tekið höfðu trú á hann: Ef þér eruð stöðugir í orði mínu, eruð þér sannir lærisveinar mínir32og munuð þekkja sannleikann, og sannleikurinn mun gjöra yður frjálsa.33Þeir svöruðu honum: Vér erum niðjar Abrahams og höfum aldrei verið nokkurs manns þrælar. Hvernig getur þú þá sagt: Þér munuð verða frjálsir?34Jesús svaraði þeim: Sannlega, sannlega segi ég yður: Hver sem syndina drýgir, er þræll syndarinnar.35En þrællinn dvelst ekki um aldur í húsinu, sonurinn dvelst þar um aldur og ævi.36Ef sonurinn gjörir yður frjálsa, munuð þér sannarlega verða frjálsir.37Ég veit, að þér eruð niðjar Abrahams. Þó leitist þér við að lífláta mig, því að orð mitt fær ekki rúm hjá yður.38Ég tala það, sem ég hef séð hjá föður mínum, og þér gjörið það, sem þér hafið heyrt hjá föður yðar.39Þeir svöruðu honum: Faðir vor er Abraham. Jesús segir við þá: Ef þér væruð börn Abrahams, munduð þér vinna verk Abrahams.40En nú leitist þér við að lífláta mig, mann sem hefur sagt yður sannleikann, sem ég heyrði hjá Guði. Slíkt gjörði Abraham aldrei.41Þér vinnið verk föður yðar. Þeir sögðu við hann: Vér erum ekki hórgetnir. Einn föður eigum vér, Guð.42Jesús svaraði: Ef Guð væri faðir yðar, munduð þér elska mig, því frá Guði er ég út genginn og kominn. Ekki er ég sendur af sjálfum mér. Það er hann, sem sendi mig.43Hví skiljið þér ekki mál mitt? Af því að þér getið ekki hlustað á orð mitt.44Þér eigið djöfulinn að föður og viljið gjöra það, sem faðir yðar girnist. Hann var manndrápari frá upphafi og aldrei í sannleikanum, því í honum finnst enginn sannleikur. Þegar hann lýgur fer hann að eðli sínu, því hann er lygari og lyginnar faðir.45En af því að ég segi sannleikann, trúið þér mér ekki.46Hver yðar getur sannað á mig synd? Ef ég segi sannleikann, hví trúið þér mér ekki?47Sá sem er af Guði, heyrir Guðs orð. Þér heyrið ekki, vegna þess að þér eruð ekki af Guði.48Gyðingar svöruðu honum: Er það ekki rétt, sem vér segjum, að þú sért Samverji og hafir illan anda?49Jesús ansaði: Ekki hef ég illan anda. Ég heiðra föður minn, en þér smánið mig.50Ég leita ekki míns heiðurs. Sá er til, sem leitar hans og dæmir.51Sannlega, sannlega segi ég yður: Sá sem varðveitir mitt orð, skal aldrei að eilífu deyja.52Þá sögðu Gyðingar við hann: Nú vitum vér, að þú hefur illan anda. Abraham dó og spámennirnir, og þú segir, að sá sem varðveitir orð þitt, skuli aldrei að eilífu deyja.53Ert þú meiri en faðir vor, Abraham? Hann dó, og spámennirnir dóu. Hver þykist þú vera?54Jesús svaraði: Ef ég vegsama sjálfan mig, er vegsemd mín engin. Faðir minn er sá, sem vegsamar mig, hann sem þér segið vera Guð yðar.55Og þér þekkið hann ekki, en ég þekki hann. Ef ég segðist ekki þekkja hann, væri ég lygari eins og þér. En ég þekki hann og varðveiti orð hans.56Abraham faðir yðar vænti þess með fögnuði að sjá dag minn, og hann sá hann og gladdist.57Nú sögðu Gyðingar við hann: Þú ert ekki enn orðinn fimmtugur, og hefur séð Abraham!58Jesús sagði við þá: Sannlega, sannlega segi ég yður: Áður en Abraham fæddist, er ég.59Þá tóku þeir upp steina til að grýta Jesú. En hann duldist og fór út úr helgidóminum.