1Maður hét Nikódemus, af flokki farísea, ráðsherra meðal Gyðinga.2Hann kom til Jesú um nótt og sagði við hann: Rabbí, vér vitum, að þú ert lærifaðir kominn frá Guði. Enginn getur gjört þessi tákn, sem þú gjörir, nema Guð sé með honum.3Jesús svaraði honum: Sannlega, sannlega segi ég þér: Enginn getur séð Guðs ríki, nema hann fæðist að nýju.4Nikódemus segir við hann: Hvernig getur maður fæðst, þegar hann er orðinn gamall? Skyldi hann geta komist aftur í líf móður sinnar og fæðst?5Jesús svaraði: Sannlega, sannlega segi ég þér: Enginn getur komist inn í Guðs ríki, nema hann fæðist af vatni og anda.6Það sem af holdinu fæðist, er hold, en það sem af andanum fæðist, er andi.7Undrast eigi, að ég segi við þig: Yður ber að fæðast að nýju.8Vindurinn blæs þar sem hann vill, og þú heyrir þyt hans. Samt veistu ekki, hvaðan hann kemur né hvert hann fer. Svo er um þann, sem af andanum er fæddur.9Þá spurði Nikódemus: Hvernig má þetta verða?10Jesús svaraði honum: Þú ert lærifaðir í Ísrael og veist ekki þetta?11Sannlega, sannlega segi ég þér: Vér tölum um það, sem vér þekkjum, og vitnum um það, sem vér höfum séð, en þér takið ekki á móti vitnisburði vorum.12Ef þér trúið eigi, þegar ég ræði við yður jarðnesk efni, hvernig skylduð þér þá trúa, er ég ræði við yður um hin himnesku?13Enginn hefur stigið upp til himins, nema sá er steig niður frá himni, Mannssonurinn.14Og eins og Móse hóf upp höggorminn í eyðimörkinni, þannig á Mannssonurinn að verða upp hafinn,15svo að hver sem trúir hafi eilíft líf í honum.16Því svo elskaði Guð heiminn, að hann gaf son sinn eingetinn, til þess að hver sem á hann trúir glatist ekki, heldur hafi eilíft líf.17Guð sendi ekki soninn í heiminn til að dæma heiminn, heldur að heimurinn skyldi frelsast fyrir hann.18Sá sem trúir á hann, dæmist ekki. Sá sem trúir ekki, er þegar dæmdur, því að hann hefur ekki trúað á nafn Guðs sonarins eina.19En þessi er dómurinn: Ljósið er komið í heiminn, en menn elskuðu myrkrið fremur en ljósið, því að verk þeirra voru vond.20Hver sem illt gjörir hatar ljósið og kemur ekki til ljóssins, svo að verk hans verði ekki uppvís.21En sá sem iðkar sannleikann kemur til ljóssins, svo að augljóst verði, að verk hans eru í Guði gjörð.22Eftir þetta fór Jesús og lærisveinar hans út í Júdeuhérað. Þar dvaldist hann með þeim og skírði.23Jóhannes var líka að skíra í Aínon nálægt Salím, en þar var mikið vatn. Menn komu þangað og létu skírast.24Þá var ekki enn búið að varpa Jóhannesi í fangelsi.25Nú varð deila um hreinsun milli lærisveina Jóhannesar og Gyðings eins.26Þeir komu til Jóhannesar og sögðu við hann: Rabbí, sá sem var hjá þér handan við Jórdan og þú barst vitni um, hann er að skíra, og allir koma til hans.27Jóhannes svaraði þeim: Enginn getur tekið neitt, nema honum sé gefið það af himni.28Þér getið sjálfir vitnað um, að ég sagði: Ég er ekki Kristur, heldur er ég sendur á undan honum.29Sá er brúðguminn, sem á brúðina, en vinur brúðgumans, sem stendur hjá og hlýðir á hann, gleðst mjög við rödd hans. Þessi gleði er nú mín að fullu.30Hann á að vaxa, en ég að minnka.31Sá sem kemur að ofan, er yfir öllum. Sá sem er af jörðu, hann er af jörðu og talar af jörðu. Sá sem kemur af himni, er yfir öllum32og vitnar um það, sem hann hefur séð og heyrt, og enginn tekur á móti vitnisburði hans.33En sá sem hefur tekið á móti vitnisburði hans, hefur staðfest, að Guð sé sannorður.34Sá sem Guð sendi, talar Guðs orð, því ómælt gefur Guð andann.35Faðirinn elskar soninn og hefur lagt allt í hönd honum.36Sá sem trúir á soninn, hefur eilíft líf, en sá sem óhlýðnast syninum, mun ekki sjá líf, heldur varir reiði Guðs yfir honum.