1Og ég sá annan sterkan engil stíga af himni ofan, hjúpaðan skýi. Regnboginn var yfir höfði honum og ásjóna hans var sem sólin og fætur hans sem eldstólpar.2Hann hafði í hendi sér litla bók opna. Hægra fæti stóð hann á hafinu, en vinstra fæti á jörðinni.3Hann kallaði hárri röddu, eins og þegar ljón öskrar. Er hann hafði kallað, töluðu þrumurnar sjö sínum raustum.4Og er þrumurnar sjö höfðu talað, ætlaði ég að fara að rita. Þá heyrði ég rödd af himni, sem sagði: Innsigla þú það, sem þrumurnar sjö töluðu, og rita það ekki.5Og engillinn, sem ég sá standa á hafinu og á jörðinni, hóf upp hægri hönd sína til himins6og sór við þann, sem lifir um aldir alda, hann sem himininn skóp og það sem í honum er, jörðina og það sem á henni er, og hafið og það sem í því er: Enginn frestur skal lengur gefinn verða,7en þegar kemur að rödd sjöunda engilsins og hann fer að básúna, mun fram koma leyndardómur Guðs, eins og hann hafði boðað þjónum sínum, spámönnunum.8Og röddina, sem ég heyrði af himni, heyrði ég aftur tala við mig. Hún sagði: Far og tak opnu bókina úr hendi engilsins, sem stendur á hafinu og á jörðunni.9Ég fór til engilsins og bað hann að fá mér litlu bókina. Og hann segir við mig: Tak og et hana eins og hún er, hún mun verða beisk í kviði þínum, en í munni þínum mun hún verða sæt sem hunang.10Ég tók litlu bókina úr hendi engilsins og át hana upp, og í munni mér var hún sæt sem hunang. En er ég hafði etið hana, fann ég til beiskju í kviði mínum.11Þá segja þeir við mig: Enn átt þú að spá um marga lýði og þjóðir og tungur og konunga.