1Um þær mundir sendi Meródak Baladan Baladansson, konungur í Babýlon, bréf og gjafir til Hiskía, því að hann hafði frétt, að hann hefði verið sjúkur, en væri nú aftur heill orðinn.2Hiskía fagnaði komu þeirra og sýndi þeim féhirslu sína, silfrið og gullið, ilmjurtirnar og hina dýru olíu og allt vopnabúr sitt og allt, sem til var í fjársjóðum hans. Var enginn sá hlutur í höll Hiskía eða nokkurs staðar í ríki hans, að eigi sýndi hann þeim.3Þá kom Jesaja spámaður til Hiskía konungs og sagði við hann: Hvert var erindi þessara manna, og hvaðan eru þeir til þín komnir? Hiskía svaraði: Af fjarlægu landi eru þeir til mín komnir, frá Babýlon.4Þá sagði hann: Hvað sáu þeir í höll þinni? Hiskía svaraði: Allt, sem í höll minni er, hafa þeir séð. Enginn er sá hlutur í fjársjóðum mínum, að eigi hafi ég sýnt þeim.5Þá sagði Jesaja við Hiskía: Heyr þú orð Drottins allsherjar.6Sjá, þeir dagar munu koma, að allt, sem er í höll þinni, og það, sem feður þínir hafa saman dregið allt til þessa dags, mun flutt verða til Babýlon. Ekkert skal eftir verða segir Drottinn.7Og nokkrir af sonum þínum, sem af þér munu koma og þú munt geta, munu teknir verða og gjörðir að hirðsveinum í höll konungsins í Babýlon.8En Hiskía sagði við Jesaja: Gott er það orð Drottins, er þú hefir talað. Því að hann hugsaði: Farsæld og friður helst þó meðan ég lifi.