1Þetta eru líka orðskviðir Salómons, er menn Hiskía Júdakonungs hafa safnað.2Guði er það heiður að dylja mál, en konungum heiður að rannsaka mál.3Eins og hæð himins og dýpt jarðar, svo eru konungahjörtun órannsakanleg.4Sé sorinn tekinn úr silfrinu, þá fær smiðurinn ker úr því.5Séu hinir óguðlegu teknir burt frá augliti konungsins, þá mun hásæti hans staðfestast fyrir réttlæti.6Stær þig eigi frammi fyrir konunginum og ryðst eigi í rúm stórmenna,7því að betra er að menn segi við þig: Fær þig hingað upp! heldur en að menn gjöri þér læging frammi fyrir tignarmanni. Hvað sem augu þín kunna að hafa séð,8þá ver eigi skjótur til málsóknar, því að hvað ætlar þú síðan að gjöra, þá er náungi þinn gjörir þér sneypu?9Rek þú mál þitt gegn náunga þínum, en ljósta eigi upp leyndarmáli annars manns,10til þess að sá sem heyrir það, smáni þig ekki og þú losnir aldrei við illan orðróm.11Gullepli í skrautlegum silfurskálum svo eru orð í tíma töluð.12Eins og gullhringur og skartgripur af skíru gulli, svo er vitur áminnandi heyranda eyra.13Eins og snjósvali um uppskerutímann, svo er áreiðanlegur sendimaður þeim er sendir hann, því að hann hressir sál húsbónda síns.14Ský og vindur, og þó engin rigning svo er sá, sem hrósar sér af gjafmildi, en gefur þó ekkert.15Með þolinmæði verður höfðingja talið hughvarf, og mjúk tunga mylur bein.16Finnir þú hunang, þá et sem þér nægir, svo að þú verðir ekki ofsaddur af því og ælir því upp aftur.17Stíg sjaldan fæti þínum í hús náunga þíns, svo að hann verði ekki leiður á þér og hati þig.18Hamar og sverð og hvöss ör svo er maður, sem ber falsvitni gegn náunga sínum.19Molnandi tönn og hrasandi fótur svo er traust á svikara á neyðarinnar degi.20Að fara úr fötum í kalsaveðri að hella ediki út í saltpétur eins er að syngja skapvondum ljóð.21Ef óvin þinn hungrar, þá gef honum að eta, og ef hann þyrstir, þá gef honum að drekka,22því að þú safnar glóðum elds yfir höfuð honum, og Drottinn mun endurgjalda þér það.23Norðanvindurinn leiðir fram regn og launskraf reiðileg andlit.24Betri er vist í horni á húsþaki en sambúð við þrasgjarna konu.25Eins og kalt vatn er dauðþyrstum manni, svo er góð fregn af fjarlægu landi.26Eins og grugguð lind og skemmdur brunnur, svo er réttlátur maður, sem titrar frammi fyrir óguðlegum manni.27Það er ekki gott að eta of mikið hunang, ver því spar á hólið.28Eins og borg, sem múrarnir hafa verið brotnir utan af, eins er sá maður, sem eigi hefir stjórn á skapsmunum sínum.
25.2 Guð dylur mál 5Mós 29.28; Róm 11.33+ ; sbr Tób 12.7
25.5 Stöðugt Okv 29.14+
25.7 Færðu þig upp Lúk 14.7-11
25.18 Falsvitni Okv 6.19+
25.24 Þrasgjörn kona Okv 19.13+