1Sálmur. Hvíldardagsljóð.2Gott er að lofa Drottin og lofsyngja nafni þínu, þú Hinn hæsti,3að kunngjöra miskunn þína að morgni og trúfesti þína um nætur4á tístrengjað hljóðfæri og hörpu með strengjaleik gígjunnar.5Þú hefir glatt mig, Drottinn, með dáð þinni, yfir handaverkum þínum fagna ég.6Hversu mikil eru verk þín, Drottinn, harla djúpar hugsanir þínar.7Fíflið eitt skilur eigi, og fáráðlingurinn einn skynjar eigi þetta.8Þegar óguðlegir greru sem gras og allir illgjörðamennirnir blómguðust, þá var það til þess að þeir skyldu afmáðir verða að eilífu,9en þú sem ert á hæðum, ert til að eilífu, Drottinn.10Því sjá, óvinir þínir, Drottinn, því sjá, óvinir þínir farast, allir illgjörðamennirnir tvístrast.11En mig lætur þú bera hornið hátt eins og vísundinn, mig hressir þú með ferskri olíu.12Auga mitt lítur með gleði á fjandmenn mína, eyra mitt heyrir með gleði um níðingana, er rísa gegn mér.13Hinir réttlátu gróa sem pálminn, vaxa sem sedrustréð á Líbanon.14Þeir eru gróðursettir í húsi Drottins, gróa í forgörðum Guðs vors.15Jafnvel í hárri elli bera þeir ávöxt, þeir eru safamiklir og grænir.16Þeir kunngjöra, að Drottinn er réttlátur, klettur minn, sem ekkert ranglæti er hjá.
92.4 Með strengjaleik Slm 33.2; 57.9; 147.7+
92.6 Djúpar hugsanir Slm 139.17-18
92.8 Illgjörðamenn blómgast, verða upprættir Slm 37.35-36; 73.3-20
92.9 Drottinn að eilífu Slm 90.2
92.11 Hefja hornið hátt Slm 75.11 – fersk olía Slm 52.10
92.15 Á efri árum Slm 103.5
92.16 Bjarg mitt Slm 28.1+