Jóahas Ísraelskonungur
1 Á tuttugasta og þriðja stjórnarári Jóasar Ahasíasonar, konungs í Júda, varð Jóahas Jehúson konungur yfir Ísrael. Hann ríkti sautján ár í Samaríu.
2 Hann gerði það sem illt var í augum Drottins. Hann drýgði sömu syndir og Jeróbóam Nebatsson hafði komið Ísrael til að drýgja og lét ekki af því. 3 Þess vegna blossaði reiði Drottins upp gegn Ísrael svo að hann seldi þá í hendur Hasael Aramskonungi og í hendur Benhadad Hasaelssyni í langan tíma.
4 Jóahas bað til Drottins og Drottinn bænheyrði hann. Hann hafði séð neyð Ísraels þegar Aramskonungur þrengdi að þeim. 5 Drottinn sendi þá Ísraelsmönnum frelsara svo að þeir losnuðu undan valdi Arams og gátu aftur búið í tjöldum sínum. 6 Samt sneru þeir ekki baki við synd ættar Jeróbóams sem hann kom Ísrael til að drýgja. Þeir héldu áfram að syndga og meira að segja stóð Asérustólpi áfram í Samaríu. 7 Jóahas átti ekkert eftir af liði sínu nema fimmtíu vagnliðsmenn, tíu stríðsvagna og tíu þúsund fótgönguliða því að Aramskonungur hafði eytt öðru liði hans og farið með það eins og ryk sem gengið er á.
8 Það sem ósagt er af sögu Jóahasar, verkum hans og afrekum er skráð í annála Ísraelskonunga. 9 Jóahas var lagður til hvíldar hjá feðrum sínum. Hann var grafinn í Samaríu. Jóas sonur hans varð konungur eftir hann.
Jóas Ísraelskonungur
10 Á þrítugasta og sjöunda stjórnarári Jóasar Júdakonungs varð Jóas Jóahasson konungur yfir Ísrael. Hann ríkti sextán ár í Samaríu.
11 Hann gerði það sem illt var í augum Drottins. Hann sneri ekki baki við neinum þeim syndum sem Jeróbóam Nebatsson drýgði og kom Ísrael til að drýgja heldur hélt áfram að drýgja þær. 12 Það sem ósagt er af sögu Jóasar, verkum hans og afrekum og frásögnum af því þegar hann barðist gegn Amasía, konungi Júda, er skráð í annála Ísraelskonunga. 13 Jóas var lagður til hvíldar hjá feðrum sínum en Jeróbóam settist í hásæti hans. Jóas var grafinn í Samaríu hjá konungum Ísraels.
Elísa deyr
14 Þegar Elísa veiktist af þeim sjúkdómi sem dró hann til dauða vitjaði Jóas Ísraelskonungur hans, brast í grát frammi fyrir honum og sagði: „Faðir minn, faðir minn, þú stríðsvagn Ísraels og vagnstjóri hans.“ 15 „Taktu boga og örvar,“ svaraði Elísa honum. Og hann tók boga og örvar. 16 Þá sagði hann við Ísraelskonung: „Leggðu hönd þína á bogann.“ Hann gerði það og Elísa lagði hendur sínar á hendur konungs. 17 Síðan sagði hann: „Opnaðu gluggann sem snýr í austur.“ Konungur opnaði gluggann. „Skjóttu,“ skipaði Elísa og hann skaut. Þá sagði Elísa: „Þetta er sigurör frá Drottni og sigurör gegn Aram. Þú munt gersigra Aram við Afek.“ 18 Síðan sagði hann: „Taktu örvarnar.“ Konungur tók þær. Þá sagði hann við Ísraelskonung: „Sláðu á jörðina.“ Hann sló þrisvar en hætti síðan. 19 Þá reiddist guðsmaðurinn honum og sagði: „Hefðir þú slegið fimm eða sex sinnum hefðir þú gersigrað Aram. En nú muntu aðeins sigra þá þrisvar.“
20 Elísa dó og var grafinn. Ræningjaflokkar frá Móab komu jafnan inn í landið við árslok. 21 Eitt sinn bar svo við að nokkrir menn, sem voru að greftra mann, sáu einn þessara ræningjaflokka. Þeir fleygðu þá manninum í gröf Elísa og þegar hann snerti bein Elísa lifnaði hann og stóð á fætur.
Sigur unninn á Aram
22 Hasael Aramskonungur þjakaði Ísrael á meðan Jóahas lifði. 23 En Drottinn var náðugur, sýndi þeim miskunn og sneri sér til þeirra vegna sáttmála síns við Abraham, Ísak og Jakob. Hann vildi ekki eyða þeim og hafði ekki enn hrakið þá frá augliti sínu. 24 Þegar Hasael Aramskonungur dó varð Benhadad, sonur hans, konungur eftir hann. 25 Þá gat Jóas Jóahasson náð borgunum aftur undan stjórn Benhadads Hasaelssonar sem Hasael hafði tekið með áhlaupi frá Jóahas föður hans. Jóas sigraði hann þrisvar og tók aftur borgir Ísraels.