Fyrsta táknið

1 Á þriðja degi var brúðkaup í Kana í Galíleu. Móðir Jesú var þar. 2 Jesú var og boðið til brúðkaupsins og lærisveinum hans. 3 En er vín þraut segir móðir Jesú við hann: „Þeir hafa ekki vín.“
4 Jesús svarar: „Hvað viltu mér, kona? Minn tími er ekki enn kominn.“
5 Móðir hans sagði þá við þjónana: „Allt það sem hann segir ykkur, það skuluð þið gera.“
6 Nú voru þar sex vatnsker úr steini samkvæmt reglum Gyðinga um hreinsun og tók hvert þeirra tvo mæla eða þrjá.[ 7 Jesús segir við þá: „Fyllið kerin vatni.“ Þeir fylltu þau á barma. 8 Síðan segir hann: „Ausið nú af og færið veislustjóra.“ Þeir gerðu svo. 9 Veislustjóri bragðaði vatnið, sem var orðið vín, og vissi ekki hvaðan það var en þjónarnir, sem vatnið höfðu ausið, vissu það. Þá kallaði veislustjóri á brúðgumann 10 og sagði: „Allir menn bera fyrst fram góða vínið og síðan hið lakara er menn gerast ölvaðir. Þú hefur geymt góða vínið þar til nú.“
11 Þetta fyrsta tákn sitt gerði Jesús í Kana í Galíleu og opinberaði dýrð sína og lærisveinar hans trúðu á hann.
12 Eftir þetta fór hann ofan til Kapernaúm ásamt móður sinni, bræðrum og lærisveinum. Þar voru þau nokkra daga.

Jesús, nýtt musteri

13 Nú fóru páskar Gyðinga í hönd og Jesús hélt upp til Jerúsalem. 14 Þar sá hann í helgidóminum þá er seldu naut, sauði og dúfur og víxlarana sem sátu þar. 15 Þá gerði hann sér svipu úr köðlum og rak alla út úr helgidóminum, líka sauðina og nautin. Hann steypti niður peningum víxlaranna og hratt um borðum þeirra 16 og við dúfnasalana sagði hann: „Burt með þetta héðan. Gerið ekki hús föður míns að sölubúð.“ 17 Lærisveinum hans kom í hug að ritað er: „Vandlæting vegna húss þíns mun tæra mig upp.“
18 Ráðamenn Gyðinga[ sögðu þá við hann: „Hvaða tákn getur þú sýnt okkur um það að þú megir gera þetta?“
19 Jesús svaraði þeim: „Brjótið þetta musteri og ég skal reisa það á þrem dögum.“
20 Þá sögðu þeir:[ „Þetta musteri hefur verið fjörutíu og sex ár í smíðum og þú ætlar að reisa það á þrem dögum!“
21 En Jesús var að tala um musteri líkama síns. 22 Þegar hann var risinn upp frá dauðum minntust lærisveinar hans að hann hafði sagt þetta, og þeir trúðu ritningunni og orðinu sem Jesús hafði talað.
23 Meðan hann var í Jerúsalem á páskahátíðinni fóru margir að trúa á hann því þeir sáu þau tákn sem hann gerði. 24 En Jesús gaf þeim ekki trúnað sinn því hann þekkti alla. 25 Hann þurfti þess ekki að neinn bæri öðrum manni vitni. Hann vissi sjálfur hvað í manni býr.