Abraham, Ísak og Jakob

Abram fer til fyrirheitna landsins

1 Drottinn sagði við Abram: [ „Far þú burt úr landi þínu, frá ættfólki þínu og úr húsi föður þíns til landsins sem ég mun vísa þér á. 2 Ég mun gera þig að mikilli þjóð og blessa þig og gera nafn þitt mikið. Blessun skalt þú vera. 3 Ég mun leiða blessun yfir þá sem blessa þig og bölvun yfir þann sem formælir þér. Allar ættkvíslir jarðarinnar munu af þér blessun hljóta.“
4 Þá lagði Abram af stað eins og Drottinn hafði sagt honum og Lot fór með honum. Abram var sjötíu og fimm ára að aldri er hann fór frá Harran.

Abram fer um Kanaan og til Egyptalands

5 Abram tók Saraí, [ konu sína, og Lot, bróðurson sinn, með sér og allan kvikfénað sem þau höfðu eignast og allt það vinnufólk er þau höfðu aflað sér í Harran og lagði af stað og hélt til Kanaanslands. Og þau komu til Kanaanslands.
6 Abram fór nú um landið allt þar til komið var til Síkem, að Móreeikinni. En þá voru Kanverjar í landinu. 7 Þá birtist Drottinn Abram og sagði við hann: „Niðjum þínum vil ég gefa þetta land.“
Þá reisti Abram Drottni altari þar sem hann hafði birst honum.
8 Hann hélt þaðan til fjallanna fyrir austan Betel og sló upp tjaldi sínu. Var Betel í vestur og Aí í austur. Þar reisti hann Drottni altari og ákallaði nafn Drottins. 9 Abram færði sig nú smám saman í átt til Suðurlandsins. [

Abram og Saraí í Egyptalandi

10 Nú varð hallæri í landinu og fór Abram þá suður til Egyptalands til þess að dveljast þar sem útlendingur því að hallærið í landinu var mjög mikið. 11 Og svo bar við er hann nálgaðist Egyptaland að hann sagði við Saraí, konu sína: „Ég veit hversu fögur þú ert. 12 Þegar Egyptar sjá þig munu þeir segja: „Hún er kona hans,“ og þeir munu drepa mig en láta þig halda lífi. 13 Segðu því að þú sért systir mín til þess að mér farnist vel þín vegna og ég megi halda lífi sakir þín.“
14 Þegar Abram kom til Egyptalands sáu Egyptar að konan var mjög fögur. 15 Höfðingjar faraós sáu hana og lofuðu hana við faraó, og var farið með konuna inn í höll faraós. 16 En Abram farnaðist vel hennar vegna og hann eignaðist sauði og nautgripi, asna og þræla, ambáttir, ösnur og úlfalda.
17 Þá laust Drottinn faraó og hirð hans miklum plágum vegna Saraí, konu Abrams. 18 Faraó lét kalla Abram fyrir sig og sagði: „Hvað hefur þú gert mér? Hví sagðir þú mér ekki að hún væri kona þín? 19 Hví sagðir þú: „Hún er systir mín,“ svo að ég tók hana mér fyrir konu? Þarna er konan þín, taktu hana og farðu burt.“ 20 Og faraó gaf mönnum sínum fyrirmæli og þeir fylgdu Abram á braut og konu hans og öllu sem hann átti.