Fyrirheit um náð Guðs

1 Fjöldi Ísraelsmanna verður sem sandkorn á sjávarströnd
sem hvorki verða mæld né talin.
Í stað þess að sagt er við þá: „Þér eruð ekki þjóð mín,“
verða þeir nefndir „Synir hins lifandi Guðs“.
2Júdamenn og Ísraelsmenn munu sameinast
og taka sér einn leiðtoga
og snúa heim frá landinu
því að mikill er dagur Jesreel.
3Segið við bræður yðar: „Þér eruð lýður minn“
og við systur yðar: „Yður er miskunnað“.

Ótrú eiginkona, ótryggð Ísraels

4Kærið móður yðar, kærið,
því að hún er ekki eiginkona mín
og ég ekki eiginmaður hennar.
Hún skal fjarlægja skækjumerkið af andliti sínu
og hórumerkið milli brjósta sinna.
5Annars fletti ég hana klæðum og skil hana eftir nakta
eins og daginn sem hún fæddist,
ég læt hana verða eins og eyðimörk,
geri hana eins og skrælnað land
og læt hana deyja úr þorsta.
6Börnum hennar sýni ég enga miskunn
því að þau eru hórbörn.
7Já, móðir þeirra drýgði hór,
hún, sem bar þau undir belti, varð sér til skammar
því að hún sagði:
„Ég elti ástmenn mína,
þeir gefa mér brauð mitt og vatn,
ull mína og hör,
olíu og vín.“
8Þess vegna loka ég vegi þínum með þyrnigerði
og hleð fyrir með steinvegg,
svo að þú finnir ekki stigu þína.
9Hún mun elta ástmenn sína
en ekki ná þeim,
hún mun leita þeirra
en ekki finna þá.
Þá mun hún segja:
„Nú fer ég og sný aftur til fyrsta eiginmanns míns
því að þá leið mér betur en núna.“
10En hún skilur ekki að það var ég
sem gaf henni korn, vín og olíu
og jós yfir hana silfri
og gulli sem notað var í Baalsmyndir.
11Þess vegna tek ég korn mitt aftur þegar tími þess kemur
og vín mitt þegar tími þess kemur,
ull mína og hör
sem hún hafði til að skýla nekt sinni.
12Nú bera ég blygðun hennar
í augsýn ástmanna hennar
og enginn þeirra mun bjarga henni úr greipum mínum.
13Ég mun binda enda á alla gleði hennar,
hátíðir, tunglkomudaga og hvíldardaga
og allar hátíðarsamkomur hennar
14og eyða vínvið hennar og fíkjutré
sem hún sagði um:
„Þau eru skækjulaun mín
sem ástmenn mínir greiddu mér.“
Ég geri garða hennar að kjarri
sem villt dýr munu éta.
15Ég dreg hana til ábyrgðar fyrir hátíðisdaga Baala,
þegar hún færði þeim reykelsisfórnir
og skreytti sig með nefhring og hálsfesti
og elti ástmenn sína
en gleymdi mér, segir Drottinn.
16Þess vegna lokka ég hana nú sjálfur
og fer með hana út í eyðimörkina
og hughreysti hana.
17Þá gef ég henni víngarða hennar aftur
og geri Mæðudal að Vonarhliði.
Þá mun hún svara mér eins og á æskudögum sínum,
daginn sem hún hélt upp frá Egyptalandi.

Nýr sáttmáli

18Á þeim degi munt þú, segir Drottinn,
ávarpa mig „eiginmaður minn“,
og ekki framar kalla til mín „Baal minn“.
19Ég fjarlægi nöfn Baala úr munni hennar
og þeir verða ekki nefndir á nafn framar.
20Á þeim degi geri ég sáttmála fyrir Ísraelsmenn
við dýr merkurinnar og fugla himinsins og skriðdýr jarðarinnar
og eyði boga, sverði og stríði úr landinu
og læt þá búa óhulta.
21Ég festi þig mér um alla framtíð,
ég festi þig mér í réttlæti, réttvísi, kærleika og miskunnsemi,
22 ég festi þig mér í tryggð,
og þú munt þekkja Drottin.
23 Á þeim degi mun ég bænheyra, segir Drottinn,
ég mun bænheyra himininn
og hann mun bænheyra jörðina
24 og jörðin mun bænheyra kornið,
vínið og olíuna,
og þau munu bænheyra Jesreel
25 og mín vegna mun ég sá henni í landið. [
Ég mun sýna Miskunnarvana miskunn
og segja við Ekki-lýð-minn: „Þú ert lýður minn,“
og hann mun segja: „Þú ert Guð minn.“