1 Eftir Salómon.
Guð, fel konungi dóma þína
og konungssyni réttlæti þitt
2svo að hann dæmi lýð þinn í réttlæti
og þína þjáðu með sanngirni.
3Fjöllin beri þjóðinni frið
og hæðirnar réttlæti.
4Hann láti hina þjáðu meðal þjóðarinnar ná rétti sínum
og veiti hinum snauðu hjálp
og kremji kúgarann.
5Þá mun hann lifa meðan sólin skín
og tunglið ber birtu frá kyni til kyns.
6Hann falli sem regn á slægjuland,
gróðrarskúr sem vætir landið.
7Um daga hans mun hinn réttláti blómstra
og friður og farsæld uns tunglið er ekki framar til.
8Hann mun ríkja frá hafi til hafs
og frá Fljótinu til endimarka jarðar.
9Fjandmenn hans munu falla á kné fyrir honum
og óvinir hans sleikja duftið.
10Konungar frá Tarsis og frá fjarlægum eylöndum
koma færandi hendi,
konungarnir frá Saba og Seba
munu færa honum skatt.
11Allir konungar skulu lúta honum,
allar þjóðir heims þjóna honum
12því að hann bjargar hinum snauða, sem hrópar á hjálp,
og lítilmagnanum sem enginn hjálpar.
13Hann miskunnar sig yfir bágstadda og snauða
og bjargar lífi hinna fátæku,
14frá ofbeldi og ofríki leysir hann þá
því að blóð þeirra er dýrmætt í augum hans.
15Megi hann lifa og hljóti hann gull frá Saba,
sífellt biðji menn fyrir honum
og blessi hann liðlangan daginn.
16Gnóttir korns verði í landinu,
bylgist það á fjallatindunum.
Verði afrakstur þess líkur Líbanonsskógi
og spretti menn upp í borgum eins og gras á velli.
17Nafn hans vari að eilífu,
megi nafn hans gróa meðan sólin skín,
allar þjóðir jarðar óski sér blessunar með honum
og segi hann sælan.
18Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels,
sem einn vinnur máttarverk.
19Lofað sé hans dýrlega nafn um aldur og ævi
og öll jörðin fyllist dýrð hans!
Amen, amen.

Hér lýkur bænum Davíðs Ísaísonar.