Ádeiluræður gegn Júda og Jerúsalem

Ótrú þjóð

1 Orð Drottins kom til mín:
2Far og hrópa til Jerúsalembúa:
Svo segir Drottinn:
Ég minnist enn æskutryggðar þinnar,
kærleika þíns er þú sem brúður
fylgdir mér í eyðimörkinni,
landi sem enginn getur ræktað.
3Ísrael var helgaður Drottni,
frumgróði uppskeru hans.
Allir sem neyttu einhvers af honum urðu sekir,
ógæfa kom yfir þá, segir Drottinn.
4Hlýðið á orð Drottins, þér sem eruð af ætt Jakobs
og allir ættbálkar Ísraels!
5Svo segir Drottinn:
Hvaða rangindi fundu feður yðar hjá mér,
fyrst þeir hurfu frá mér
og eltu fánýt goð
og urðu því sjálfir fánýtir?
6Þeir spurðu ekki: Hvar er Drottinn
sem leiddi oss frá Egyptalandi
og vísaði oss veg í eyðimörkinni,
um þurrt og sprungið land,
skrælnað og niðdimmt,
land sem enginn fer um
og enginn maður byggir?
7Ég leiddi yður inn í gjöfult land
svo að þér gætuð notið ávaxta þess og gæða.
En þegar þér komuð inn í land mitt
saurguðuð þér það
og gerðuð erfðaland mitt að viðurstyggð.
8Prestarnir spurðu ekki: „Hvar er Drottinn?“
Þeir sem gættu laganna þekktu mig ekki,
hirðarnir sviku mig,
spámennirnir spáðu í nafni Baals
og eltu fánýt goð.
9Þess vegna hlýt ég að ákæra yður, segir Drottinn
og ég hlýt að ákæra barnabörn yðar.
10Farið til eyja Kitta og litist um
eða sendið til Kedars og spyrjist rækilega fyrir,
gangið úr skugga um
hvort annað eins hafi nokkru sinni átt sér stað.
11Hefur nokkur þjóð skipt um guði
þótt þeir væru engir guðir?
En þjóð mín hefur látið vegsemd sína
fyrir það sem ekkert er.
12Hryllið yður, himnar, titrið og nötrið, segir Drottinn,
13því að þjóð mín hefur gert tvennt illt:
Hún hefur yfirgefið mig,
uppsprettu lifandi vatns,
og grafið sér brunna,
sprungna brunna sem ekki halda vatni.
14Er Ísrael ánauðugur?
Er hann þrælborinn í húsi eiganda síns?
Hvers vegna hefur hann orðið bráð
15sem ljón grenjuðu yfir og öskruðu gegn?
Land hans var lagt í eyði,
borgir hans brenndar og yfirgefnar.
16Jafnvel menn frá Nóf og Takpanes
munu raka á þér hvirfilinn.
17Hefurðu ekki bakað þér þetta allt
með því að yfirgefa Drottin, Guð þinn,
er hann leiddi þig á veginum?
18Hvaða ávinning hefurðu af því
að fara til Egyptalands og drekka vatn úr Níl?
Hvað hefurðu upp úr því
að fara til Assýríu og drekka vatn úr Efrat?
19Illska þín mun aga þig
og fráhvarf þitt refsa þér.
Játa og ger þér ljóst
að þú líður böl og kvelst
af því að þú sveikst Drottin, Guð þinn,
og óttaðist mig ekki, segir Drottinn, Guð hersveitanna.

Hjáguðadýrkun

20Fyrir löngu braust þú af þér okið
og sleist af þér fjötrana.
Þú sagðir: „Ég vil ekki vera þræll.“
En á hverjum háum hól, undir hverju grænu tré,
lagðist þú og hóraðist.
21Þegar ég gróðursetti þig
varstu gæðavínviður,
hver græðlingur var af úrvalskyni.
Hvernig gastu breyst í illgresi, úrkynjaðan vínvið?
22 Þótt þú þvægir þér með lút
og sparaðir ekki sápuna
verður synd þín óafmáanlegur blettur fyrir augum mér,
segir Drottinn, Guð.
23 Hvernig getur þú sagt: „Ég hef ekki saurgað mig,
ég hef ekki elt Baalana.“
Hyggðu að hegðun þinni í dalnum,
viðurkenndu hvað þú hefur gert.
Þú ert léttfætt úlfaldahryssa sem rásar um,
24 stekkur síðan út í eyðimörkina
og frýsar af frygð.
Hver getur hamið losta hennar?
Þeir sem sækjast eftir henni þurfa ekki að þreyta sig,
þeir ganga að henni vísri á gangmálum.
25 Hlífðu fæti þínum svo að þú gangir ekki af þér skóinn,
hlífðu kverkunum við þorsta.
En þú segir: „Nei, það er til einskis.
Ég laðast að þeim sem eru framandi og fylgi þeim.“
26 Eins og þjófur skammast sín þegar hann er staðinn að verki
hljóta þeir sem eru af ætt Ísraels að skammast sín,
þeir, konungar þeirra og embættismenn,
prestar þeirra og spámenn.
27 Þeir segja við trédrumb: „Þú ert faðir minn,“
og við steininn: „Þú hefur fætt mig.“
Þeir snúa við mér baki,
ekki andlitinu.
En þegar þeir eru í nauðum staddir segja þeir:
„Rís upp og hjálpa oss.“
28 Hvar eru guðir þínir sem þú sjálfur hefur gert þér?
Þeir skulu rísa upp þegar þú ert í nauðum staddur
og hjálpa þér ef þeir geta.
Því að guðir þínir, Júda,
eru jafnmargir og borgir þínar.

Verðskulduð refsing

29 Hvers vegna ákærið þér mig?
Þér hafið allir brugðist mér, segir Drottinn.
30 Til einskis hirti ég syni yðar, þeir létu sér ekki segjast.
Eins og glefsandi ljón tortímdu sverð yðar spámönnunum. [
31 Þér sem nú lifið, gefið gaum að orði Drottins:
Hef ég verið eyðimörk fyrir Ísrael eða niðdimmt land?
Hvers vegna segir þjóð mín:
„Vér förum þangað sem oss sýnist,
vér snúum ekki aftur til þín.“
32 Mun mær gleyma skarti sínu,
brúður belti sínu?
En þjóð mín hefur gleymt mér fyrir óralöngu.
33 Það vefst ekki fyrir þér
að finna leið til elskhuga þíns.
Þú hefur gert þér illvirkin töm. [
34 Á klæðafaldi þínum
má jafnvel finna blóð úr fátæklingum,
saklausum mönnum sem þú stóðst þó ekki að innbroti.
Þrátt fyrir allt þetta
35 segir þú: „Ég er saklaus.
Reiði hans gegn mér hefur sefast.“
En ég dreg þig fyrir rétt
vegna þess að þú segir: „Ég hef ekki syndgað.“
36 Hversu auðvelt áttu með
að velja nýja leið?
En þú verður fyrir vonbrigðum með Egyptaland
eins og Assýría olli þér vonbrigðum.
37 Þaðan verður þú einnig að ganga
með hendur á höfði
því að Drottinn hefur hafnað þeim sem þú treystir,
hjálp þeirra mun reynast þér fánýt.