Síðustu orð Móse

Jósúa eftirmaður Móse

1 Síðan gekk Móse fram og flutti öllum Ísrael þessa ræðu 2 og sagði:
„Ég er nú orðinn hundrað og tuttugu ára og get ekki lengur farið fyrir ykkur og Drottinn hefur sagt við mig: Þú munt ekki komast yfir Jórdan. 3 Drottinn, Guð þinn, mun sjálfur fara fyrir ykkur. Hann mun tortíma þessum þjóðum frammi fyrir þér svo að þú getir tekið lönd þeirra til eignar. Jósúa mun fara yfir í broddi fylkingar eins og Drottinn hefur sagt. 4 Drottinn mun fara með þjóðirnar eins og hann fór með Síhon og Óg, konunga Amoríta, og land þeirra þegar hann eyddi þeim. 5 Drottinn mun selja þessar þjóðir ykkur á vald og þið skuluð fara með þær nákvæmlega eftir þeim fyrirmælum sem ég hef sett ykkur. 6 Verið djarfir og hughraustir, óttist ekki og skelfist ekki frammi fyrir þeim því að Drottinn, Guð þinn, fer sjálfur með þér. Hann mun hvorki bregðast þér né yfirgefa þig.“
7 Móse kallaði því næst á Jósúa og sagði við hann frammi fyrir öllum Ísrael: „Vertu djarfur og hughraustur. Þú átt að leiða þetta fólk inn í landið sem Drottinn hét feðrum þess að gefa því og þú átt að skipta landinu á milli þeirra í erfðahluti. 8 Drottinn fer sjálfur fyrir þér, hann verður með þér. Hann mun hvorki sleppa af þér hendinni né yfirgefa þig. Óttastu ekki og láttu ekki hugfallast.“

Upplestur lögmálsins

9 Móse skráði þetta lögmál og fékk það prestunum, niðjum Leví, sem báru sáttmálsörk Drottins, og öllum öldungum Ísraels. 10 Því næst gaf Móse þeim þessi fyrirmæli: „Sjöunda hvert ár, árið sem skuldir eru felldar niður, á laufskálahátíðinni 11 þegar allur Ísrael kemur til að sjá auglit Drottins, Guðs þíns, á staðnum sem hann velur, þá skaltu flytja þessi lög fyrir allan Ísrael. 12 Stefndu fólkinu saman, bæði körlum, konum og börnum ásamt aðkomumönnunum innan borgarhliða þinna, til þess að þeir hlusti á þau og læri þau, óttist Drottin, Guð ykkar, og gæti þess að framfylgja öllum ákvæðum þessara laga. 13 Börn þeirra, sem þekkja ekki lögin enn þá, skulu hlýða á og læra að óttast Drottin. Þetta skuluð þið gera svo lengi sem þið lifið í landinu sem þið haldið nú inn í yfir Jórdan til þess að taka það til eignar.“

Fyrirmæli Drottins til Móse og Jósúa

14 Drottinn sagði við Móse:
„Dagar þínir eru brátt taldir. Kallaðu nú á Jósúa og gangið inn í samfundatjaldið því að ég mun setja hann í embættið.“ Móse fór þá ásamt Jósúa og þeir tóku sér stöðu í samfundatjaldinu. 15 Þá birtist Drottinn í skýstólpa í tjaldinu og skýstólpinn nam staðar við tjalddyrnar.
16 Drottinn sagði við Móse:
„Nú leggst þú til hvíldar hjá forfeðrum þínum. Þá mun þetta fólk gera uppreisn. Það mun taka fram hjá með því að elta hina framandi guði í landinu sem það heldur nú inn í. Það mun yfirgefa mig og rjúfa sáttmála minn sem ég gerði við það.
17 Á þeim degi mun heift mín blossa upp gegn því. Ég mun yfirgefa það og hylja auglit mitt fyrir því og þá verður það auðveld bráð. Margs kyns böl og þrengingar munu hremma það. Á þeim degi mun fólkið spyrja: Er þetta böl komið yfir mig af því að Guð minn er ekki með mér?
18 En á þeim degi mun ég hylja auglit mitt sakir alls hins illa sem það gerði með því að snúa sér að öðrum guðum.
19 Skrifið því upp þetta ljóð og kennið það Ísraelsmönnum. Leggið það þeim í munn svo að þetta ljóð verði vitni mitt gegn Ísraelsmönnum. 20 Þegar ég hef leitt þetta fólk inn í landið sem ég hét feðrum þess, landið sem flýtur í mjólk og hunangi, mun það eta nægju sína og fitna. Þá mun það snúa sér að öðrum guðum og þjóna þeim en mér mun það hafna og rjúfa sáttmála minn. 21 Þegar margs kyns böl og þrengingar hremma það mun ljóð þetta bera vitni gegn þessu fólki því að það mun ekki gleymast, það mun geymast í munni niðja þess. Ég veit hvert hugur þess hneigist nú þegar, áður en ég leiði það inn í landið sem ég hét því.“
22 Sama dag ritaði Móse upp ljóð þetta og kenndi það Ísraelsmönnum.
23 Síðan skipaði Drottinn Jósúa Núnsson í embætti sitt og sagði: „Vertu styrkur og djarfur því að þú átt að leiða Ísraelsmenn inn í landið sem ég hét þeim. Ég verð með þér.“ 24 Þegar Móse hafði lokið við að skrá sérhvert ákvæði þessa lögmáls á bók 25 bauð hann Levítunum sem báru örk sáttmála Drottins og sagði: 26 „Takið við þessari lögbók og leggið hana við hliðina á örk sáttmála Drottins, Guðs ykkar. Þar skal hún vera vitni gegn ykkur. 27 Ég þekki svo sannarlega mótþróa þinn og þrjósku. Þið hafið óhlýðnast Drottni nú í dag á meðan ég er enn á lífi og hjá ykkur. Hvað verður þá að mér látnum? 28 Stefnið nú til mín öllum öldungum ættbálka ykkar og skrifurum. Ég ætla að flytja þeim þessi orð og kveðja himin og jörð til vitnis gegn þeim 29 því að ég veit að eftir dauða minn munuð þið gerspillast og víkja af þeim vegi sem ég hef boðið ykkur. Síðar mun ógæfan koma yfir ykkur af því að þið gerið það sem illt er í augum Drottins og vekið reiði hans með athæfi ykkar.“
30 Móse flutti þá öllum söfnuði Ísraels þetta ljóð allt frá upphafi til enda.