Guð hefur ekki útskúfað lýð sínum

1 Ég spyr nú: Hefur Guð útskúfað lýð sínum? Öðru nær! Sjálfur er ég Ísraelsmaður, af kyni Abrahams, ættkvísl Benjamíns. 2 Guð hefur ekki útskúfað lýð sínum sem hann þekkti fyrir fram. Ég minni á það sem Ritningin segir í kaflanum um Elía, hvernig hann kemur fram fyrir Guð með kæru á hendur Ísrael: 3 „Drottinn, spámenn þína hafa þeir drepið og rifið niður ölturu þín, ég er einn eftir og þeir sitja um líf mitt.“ 4 En hvaða svar fær hann hjá Guði? „Ég hef tekið frá handa mér sjö þúsundir manna sem hafa ekki beygt kné fyrir Baal.“ 5 Eins eru á okkar tíma leifar eftir sem Guð hefur valið af náð. 6 En sé það af náð er það ekki vegna verka, þá væri náðin ekki orðin náð.
7 Hvað merkir þetta? Að það sem Ísrael keppir eftir hlotnaðist honum ekki en útvöldum hlotnaðist það. Hinir urðu forhertir 8 eins og ritað er: „Guð gaf þeim sljóan anda, augu sem sjá ekki, eyru sem heyra ekki allt fram á þennan dag.“
9 Og Davíð segir: „Verði borðhald þeirra snara og gildra þeim til falls og refsingar. 10 Blindist augu þeirra að þeir sjái ekki og ger bak þeirra bogið um aldur.“
11 Nú spyr ég: Hrösuðu þá Ísraelsmenn til þess að falla að fullu? Fjarri fer því. Fall þeirra varð heiðingjum hjálpræði. Það átti að vekja afbrýði hjá Gyðingum. 12 Hafi fall þeirra orðið heiminum auður og ófarir þeirra heiðingjum auður, hve miklu mun þá muna þegar þeir koma allir með tölu?

Rótin og greinarnar

13 En við ykkur, heiðingjar, segi ég: Nú er ég einmitt postuli heiðingja og þá þjónustu vegsama ég. 14 Vera mætti að ég gæti vakið afbrýði hjá ættmennum mínum og frelsað einhverja þeirra. 15 Fyrst það varð sáttargjörð fyrir heiminn að þeim var hafnað, hvað verður þá upptaka þeirra annað en líf af dauðum? 16 Ef frumgróðinn er heilagur er einnig deigið það. Og ef rótin er heilög eru einnig greinarnar það.
17 En þótt nokkrar af greinunum hafi verið brotnar af og hafir þú sem ert villiolíuviður verið græddur inn í þeirra stað og fáir með öðrum greinum að njóta rótarsafa olíuviðarins, 18 skaltu ekki stæra þig gegn hinum. Ef þú gerir það skaltu vita að þú berð ekki rótina heldur rótin þig. 19 Þú kannt þá að segja: „Greinarnar voru brotnar af til þess að ég yrði græddur við.“ 20 Rétt er það, þær voru brotnar af vegna vantrúar en vegna trúar þinnar stenst þú. Hreyktu þér ekki upp, varaðu þig heldur. 21 Hafi Guð ekki þyrmt hinum náttúrulegu greinum mun hann ekki heldur þyrma þér. 22 Sjá hér bæði gæsku Guðs og strangleika. Hann er strangur við þá sem féllu en gæskuríkur við þig ef þú treystir áfram gæsku hans. Annars verður þú einnig af höggvinn. 23 En hinir verða og græddir við, ef þeir láta af vantrú sinni, því að megnugur er Guð þess að græða þá við á ný. 24 Þú varst höggvinn af þeim villta olíuviði sem þú ert að eðli til sprottinn af og varst gagnstætt eðli náttúrunnar græddur við ræktaðan olíuvið. Hve miklu fremur munu þá þessar náttúrulegu greinar verða græddar við sinn eigin olíuvið?

Ísrael mun frelsast

25 Ég vil, bræður mínir og systur,[ að þið varist að ofmeta eigið hyggjuvit. Því vil ég að þið þekkið þennan leyndardóm: Nokkur hluti Ísraels er forhertur orðinn og það varir uns allir heiðingjar eru komnir inn. 26 En þá mun allur Ísrael frelsast eins og ritað er: „Frá Síon mun frelsarinn koma og útrýma guðleysi frá Jakob. 27 Og þetta er sáttmáli minn við þá þegar ég tek burt syndir þeirra.“
28 Í ljósi fagnaðarerindisins eru þeir óvinir Guðs. Það varð til þess að þið fenguð að heyra fagnaðarerindið. En í ljósi útvalningar sinnar eru þeir elskaðir sakir forfeðranna. 29 Guð iðrar ekki náðargjafa sinna og köllunar. 30 Þið voruð fyrrum óhlýðin Guði en hafið nú hlotið miskunn vegna óhlýðni þeirra. 31 Eins hafa þeir nú orðið óhlýðnir svo að þið hlytuð miskunn til þess að þeim mætti einnig verða miskunnað. 32 Guð hefur gefið alla menn óhlýðninni á vald til þess að hann geti miskunnað öllum.
33 Hvílíkt djúp ríkdóms, speki og þekkingar Guðs! Hversu órannsakandi dómar hans og órekjandi vegir hans!
34 Hver hefur þekkt huga Drottins?
Eða hver hefur verið ráðgjafi hans?
35 Hver hefur að fyrra bragði gefið honum
og átt að fá það endurgoldið?

36 Frá honum, fyrir hann og til hans eru allir hlutir. Honum sé dýrð um aldir alda. Amen.