Fyrsti hluti

1 Vitrun Jesaja Amotssonar um Júda og Jerúsalem sem hann fékk í stjórnartíð Ússía, Jótams, Akasar og Hiskía, konunga í Júda.

Drottinn ákærir þjóð sína

2Heyr þú, himinn,
hlusta þú, jörð,
því að Drottinn talar.
Ég hef fóstrað börn og alið þau upp
en þau hafa brugðist mér.
3Uxinn þekkir eiganda sinn
og asninn jötu húsbónda síns
en Ísrael þekkir ekki,
fólk mitt skilur ekki.
4Vei syndugri þjóð,
lýð sem hlaðinn er misgjörðum,
niðjum illræðismanna,
spilltum börnum.
Þér hafið yfirgefið Drottin,
hafnað Hinum heilaga Ísraels
og snúið baki við honum.
5Hvar má enn ljósta yður
sem sífellt eruð fráhverfir?
Höfuðið er allt í sárum,
hjartað allt sjúkt.
6Frá hvirfli til ilja er ekkert heilt,
hvarvetna mar, undir og opin sár
sem hvorki eru hreinsuð né bundið um
né mýkt með olíu.
7Land yðar er auðn,
borgirnar brenndar.
Fyrir augum yðar gleypa útlendingar akurland yðar,
það er eyðimörk
líkt og varð þegar Sódómu var eytt.
8Dóttirin Síon er ein eftir
eins og skýli í víngarði,
eins og afdrep á gúrkuakri,
eins og umsetin borg.
9Hefði Drottinn allsherjar
ekki látið oss eftir örfáa sem björguðust,
hefðum vér orðið eins og Sódóma,
líkst Gómorru.

Fánýtar fórnir

10Heyrið orð Drottins,
höfðingjar Sódómu.
Hlýðið á leiðsögn Guðs vors,
íbúar Gómorru:
11Hvað varða mig yðar mörgu sláturfórnir?
spyr Drottinn.
Ég hef fengið of mikið af brennifórnum hrúta
og feiti alikálfa,
í blóð úr nautum, lömbum og geitum langar mig ekki.
12Þegar þér komið til að líta auglit mitt,
hver hefur þá beðið yður
að traðka forgarða mína?
13Færið mér ekki framar fánýtar kornfórnir,
reykelsi er mér viðurstyggð.
Tunglkomudagar, hvíldardagar og hátíðarsamkomur,
ég þoli ekki að saman fari ranglæti og hátíðarglaumur.
14Ég hata tunglkomudaga yðar og hátíðir,
þær eru mér byrði,
ég er orðinn þreyttur á að bera þær.
15Þegar þér lyftið höndum yðar í átt til mín
loka ég augunum
og þótt þér biðjið margra bæna
heyri ég ekki.
Hendur yðar eru ataðar blóði.
16Þvoið yður! Hreinsið yður!
Fjarlægið illvirki yðar frá augum mínum.
Hættið að gera illt,
17lærið að gera gott,
leitið réttarins,
hjálpið hinum kúgaða.
Rekið réttar munaðarleysingjans.
Verjið mál ekkjunnar.
18Komið, vér skulum eigast lög við,
segir Drottinn.
Þó að syndir yðar séu sem skarlat
skulu þær verða hvítar sem mjöll.
Þó að þær séu rauðar sem purpuri
skulu þær verða sem ull. [
19Ef þér eruð auðsveipir og hlýðnir
skuluð þér njóta landsins gæða
20en séuð þér óhlýðnir og þrjóskir
verðið þér sverði bitnir.
Munnur Drottins hefur talað það.

Dómur yfir Jerúsalem

21Hin trúfasta borg er orðin skækja,
hún sem var full af réttvísi.
Fyrrum bjó réttlæti í henni
en nú morðingjar.
22 Silfur þitt er orðið að sora,
vín þitt blandað vatni.
23 Leiðtogar þínir eru uppreisnarmenn
og lagsmenn þjófa.
Allir eru þeir mútuþægir
og sækjast eftir gjöfum.
Þeir reka ekki réttar munaðarlausra
og málefni ekkjunnar koma ekki fyrir þá.
24 Þess vegna segir Drottinn allsherjar,
hinn voldugi í Ísrael:
Vei, ég mun svala mér á andstæðingum mínum,
hefna mín á óvinum mínum.
25 Ég ætla að snúa hendi minni gegn þér
og hreinsa úr þér sorann með lút
og skilja frá allt blýið.
26 Þá mun ég fá þér dómara eins og þá sem voru í öndverðu
og ráðgjafa líka þeim sem voru í upphafi.
Eftir það verður þú nefnd Borg réttlætisins,
Virkið trúfasta.
27 Síon verður frelsuð með réttvísi
og með réttlæti þeir sem iðrast.
28 En lögbrjótar og syndarar verða upprættir
og þeim sem yfirgefa Drottin verður eytt.
29 Þér munuð skammast yðar fyrir eikurnar [
sem þér hafið mætur á
og roðna af blygðun vegna garðanna
sem þér kusuð yður.
30 Þér verðið sjálfir eins og eik
með visnuðu laufi, [
eins og lundur
án vatns.
31 Þá verður hinn voldugi að hálmi
og verk hans neisti,
hvort tveggja brennur í senn
og enginn til að slökkva.