Hósea Ísraelskonungur og fall Samaríu

1 Á tólfta stjórnarári Akasar, konungs í Júda, varð Hósea Elason konungur yfir Ísrael og ríkti níu ár í Samaríu. 2 Hann gerði það sem illt var í augum Drottins, samt ekki eins og þeir konungar Ísraels sem voru fyrirrennarar hans.
3 Gegn honum réðst nú Salmaneser Assýríukonungur og varð Hósea honum lýðskyldur og greiddi honum skatt. 4 Síðan komst Assýríukonungur að því að Hósea tók þátt í samsæri gegn honum og að hann hafði sent mann til Só Egyptalandskonungs en ekki skilað árlegum skatti til Assýríukonungs sem lét því grípa hann og varpa honum í fangelsi.
5 Assýríukonungur herjaði á allt landið, fór til Samaríu og sat um hana í þrjú ár. 6 Á níunda stjórnarári Hósea vann Assýríukonungur Samaríu, flutti Ísraelsmenn í útlegð til Assýríu og setti þá niður í Hala og við Haborfljót í Gósan og í borgum Meda.

Endalok Norðurríkisins, Ísraels

7 Þannig fór af því að Ísraelsmenn syndguðu gegn Drottni, Guði sínum, sem hafði leitt þá upp frá Egyptalandi undan valdi faraós, konungs Egyptalands. Þeir dýrkuðu aðra guði 8 og lifðu samkvæmt siðum þjóðanna, sem Drottinn hafði hrakið undan Ísraelsmönnum, og fylgdu fordæmi Ísraelskonunga. 9 Ísraelsmenn gerðu ýmislegt á laun sem ekki var í samræmi við vilja Drottins, Guðs þeirra. Þeir reistu sér fórnarhæðir í öllum borgum sínum, bæði hjá varðturnum og víggirtum borgum. 10 Þeir reistu merkisteina og Asérustólpa á hverjum háum hól og undir hverju grænu tré 11 og færðu reykelsisfórnir á öllum þessum hæðum eins og þjóðirnar sem Drottinn hafði rekið í útlegð á undan þeim. Þeir unnu ill verk og vöktu með því reiði Drottins. 12 Þeir dýrkuðu hjáguði þó að Drottinn hefði sagt við þá: „Svo skuluð þið ekki gera.“
13 Drottinn hafði varað Ísrael og Júda við fyrir munn allra spámanna sinna og sjáenda: „Snúið frá illri breytni ykkar og haldið boð mín og ákvæði samkvæmt lögmáli mínu sem ég lagði fyrir forfeður ykkar og flutti ykkur af munni spámanna minna.“
14 En þeir vildu ekki hlusta heldur voru harðsvíraðir eins og forfeður þeirra sem treystu ekki Drottni, Guði sínum. 15 Þeir höfnuðu ákvæðum hans og þeim sáttmála, sem hann hafði gert við forfeður þeirra, og skeyttu engu þeim viðvörunum sem hann sendi þeim. Þeir eltust við fánýti og urðu sjálfir fánýtir. Þeir líktu eftir nágrannaþjóðunum þótt Drottinn hefði bannað þeim að líkja eftir þeim. 16 Þeir brutu öll boð Drottins, Guðs síns, steyptu sér tvö kálfslíkneski, gerðu Asérustólpa, dýrkuðu allan himinsins her og þjónuðu Baal. 17 Þeir létu syni sína og dætur ganga gegnum eldinn, stunduðu galdra og særingar, ofurseldu sig því sem illt var í augum Drottins og vöktu þannig reiði hans. 18 Af þessum sökum reiddist Drottinn Ísraelsmönnum ákaflega og vék þeim burt frá augliti sínu. Ættbálkur Júda var einn eftir.
19 Júdamenn hlýddu þó ekki boðum Drottins, Guðs síns, heldur fóru að þeim siðum sem Ísraelsmenn höfðu tamið sér. 20 Þess vegna hafnaði Drottinn allri þjóð Ísraels. Hann auðmýkti hana, framseldi í hendur ræningjum og rak hana loks frá augliti sínu.
21 Þegar hann hafði rifið Ísrael frá ætt Davíðs og þeir höfðu gert Jeróbóam Nebatsson að konungi, þá leiddi Jeróbóam Ísraelsmenn burt frá Drottni og kom þeim til að drýgja mikla synd. 22 Ísraelsmenn drýgðu allar sömu syndirnar og Jeróbóam og sneru ekki baki við þeim 23 fyrr en Drottinn vék Ísrael frá augliti sínu eins og hann hafði boðað fyrir munn þjóna sinna, spámannanna. Ísrael var því fluttur úr landi sínu í útlegð til Assýríu og er þar enn.

Ísraelsmenn herleiddir

24 Assýríukonungur flutti fólk frá Babýlon, Kúta, Ava, Hamat og Sefarvaím til landsins[ og lét það setjast að í borgum Samaríu í stað Ísraelsmanna. Þessar þjóðir tóku Samaríuhérað[ og settust að í borgum þess.
25 Fyrst eftir að þjóðir þessar voru sestar þar að dýrkuðu þær ekki Drottin. Drottinn sendi því ljón til þeirra og drápu þau nokkra menn. 26 Menn sneru sér því til Assýríukonungs og sögðu: „Þjóðirnar, sem þú fluttir í útlegð og lést setjast að í borgum Samaríu, þekkja ekki helgisiði landsguðsins. Nú hefur hann sent til þeirra ljón sem drepa þær af því að þær þekkja ekki helgisiði landsguðsins.“
27 Þá skipaði Assýríukonungur svo fyrir: „Látið einn prestanna, sem þið fluttuð í útlegð, fara þangað aftur. Hann skal setjast þar að og kenna þeim helgisiði landsguðsins.“ 28 Þá kom einn prestanna, sem fluttir höfðu verið frá Samaríu, aftur, settist að í Betel og kenndi þeim hvernig þeir áttu að dýrka Drottin.

Átrúnaður nýrra íbúa í Ísrael

29 Hver þjóð gerði sína eigin guði og kom þeim fyrir í húsum sem Samverjar höfðu reist á fórnarhæðunum. Þetta gerðu þær allar í borgunum þar sem þær bjuggu. 30 Babýloníumenn gerðu sér guðinn Súkkót-Benót, Kútamenn gerðu Nergal, Hamatmenn Asíma 31 og Avítar Nikkas og Tartak. Þeir sem komu frá Sefarvaím brenndu börn sín í eldi handa Adrammelek og Anammelek, guðunum frá Sefarvaím. 32 En þeir dýrkuðu einnig Drottin og gerðu nokkra menn úr sínum hópi að prestum sem áttu að þjóna fyrir þá í húsunum á fórnarhæðunum. 33 Þeir dýrkuðu Drottin en þjónuðu einnig sínum eigin guðum að siðum þjóðanna sem þeir höfðu verið fluttir í útlegð frá.
34 Allt til þessa dags hafa þeir fylgt sínum fyrri siðum. Hvorki dýrka þeir Drottin né fara eftir þeim ákvæðum og reglum, lögum og boðum sem Drottinn lagði fyrir niðja Jakobs sem hann gaf nafnið Ísrael. 35 En Drottinn hafði gert við þá sáttmála og boðið þeim á þessa leið: „Þið skuluð ekki dýrka aðra guði, ekki tilbiðja þá, ekki þjóna þeim og ekki færa þeim fórnir. 36 Drottin, sem leiddi ykkur frá Egyptalandi með miklum mætti og útréttum armi, skuluð þið einan dýrka og tilbiðja og færa honum fórnir. 37 Þeim ákvæðum og reglum, lögum og boðum, sem hann hefur ritað handa ykkur, skuluð þið hlýða með því að halda þau ævinlega. Aðra guði skuluð þið ekki dýrka. 38 Sáttmálanum, sem ég hef gert við ykkur, skuluð þið ekki gleyma. Þið skuluð ekki dýrka aðra guði. 39 Drottin einan, Guð ykkar, skuluð þið dýrka og hann mun frelsa ykkur úr höndum allra óvina ykkar.“
40 Þeir vildu ekki hlýða en héldu fyrri siðum. 41 Þessar þjóðir dýrkuðu Drottin en þjónuðu einnig guðamyndum sínum og börn þeirra og barnabörn gera enn í dag eins og feður þeirra.