Inngangur

1 Opinberun Jesú Krists sem Guð gaf honum til að sýna þjónum sínum það sem verða á innan skamms. Jesús Kristur sendi engil sinn og lét hann kynna það Jóhannesi, þjóni sínum, 2 sem bar vitni um orð Guðs og vitnisburð Jesú Krists um allt það er hann sá. 3 Sæll er sá er les þessi spádómsorð og sælir eru þeir sem heyra þau og varðveita það sem í þeim er ritað því að tíminn er í nánd.
4 Frá Jóhannesi til safnaðanna sjö í Asíu.
Náð sé með yður og friður frá honum sem er og var og kemur og frá öndunum sjö sem eru frammi fyrir hásæti hans 5 og frá Jesú Kristi sem er votturinn trúi, frumburður upprisunnar frá dauðum, höfðinginn yfir konungum jarðar.
Hann elskar oss og leysti oss frá syndum vorum með blóði sínu. 6 Og hann gerði oss að konungum og prestum, Guði sínum og föður til handa. Hans er dýrðin og mátturinn um aldir alda. Amen.
7 Sjá, hann kemur í skýjunum og hvert auga mun sjá hann, jafnvel þeirra sem stungu hann, og allar kynkvíslir jarðarinnar munu kveina yfir honum. Vissulega, amen.
8 „Ég er Alfa og Ómega,[ hann sem er og var og kemur, hinn alvaldi,“ segir Drottinn Guð.

Mannssonurinn birtist

9 Ég, Jóhannes, bróðir yðar, sem í Jesú á hlutdeild með yður í þrengingunni, ríkinu og þolgæðinu, var á eynni Patmos sakir Guðs orðs og vitnisburðarins um Jesú. 10 Ég var hrifinn í anda á Drottins degi og heyrði að baki mér raust mikla, sem lúður gylli, 11 er sagði: „Rita þú í bók það sem þú sérð og send það söfnuðunum sjö í Efesus, Smyrnu, Pergamos, Þýatíru, Sardes, Fíladelfíu og Laódíkeu.“
12 Ég sneri mér við til að sjá hvers raust það væri sem við mig talaði. Og er ég sneri mér við sá ég sjö gullljósastikur 13 og milli ljósastikanna einhvern, líkan mannssyni, klæddan skósíðum kyrtli og gullbelti var spennt um bringu hans. 14 Höfuð hans og hár var hvítt eins og hvít ull, eins og mjöll, og augu hans eins og eldslogi. 15 Og fætur hans voru sem glóandi málmur í eldsofni og raust hans sem niður mikilla vatna. 16 Hann hafði í hægri hendi sér sjö stjörnur og beitt, tvíeggjað sverð gekk út af munni hans og ásjóna hans skein sem sólin í mætti sínum.
17 Þegar ég sá hann féll ég fyrir fætur honum sem dauður væri. Og hann lagði hægri hönd sína yfir mig og sagði: Vertu ekki hræddur, ég er hinn fyrsti og hinn síðasti 18 og hinn lifandi. Ég dó en nú lifi ég um aldir alda og ég hef lykla dauðans og heljar. 19 Rita þú nú það er þú sérð, bæði það sem er og það sem verður eftir þetta. 20 Þessi er leyndardómurinn um stjörnurnar sjö, sem þú hefur séð í hægri hendi minni, og um gullstikurnar sjö. Stjörnurnar sjö eru englar þeirra sjö safnaða og ljósastikurnar sjö eru söfnuðirnir sjö.