Réttlátur konungur

1Sjá, konungur mun ríkja með réttlæti
og höfðingjar stjórna samkvæmt lögum.
2Hver þeirra verður sem hlé fyrir vindi
og skjól fyrir skúrum
eins og vatnslækir í þurrlendi,
skuggi af háum hamri í skrælnuðu landi.
3Þá verða augu hinna sjáandi ekki lengur lukt
og eyru þeirra sem heyra munu hlusta.
4Hugur gálausra hlýtur dómgreind og þekkingu
og stamandi tunga talar skýrt og greinilega.
5Heimskinginn verður ekki framar kallaður göfugmenni
og hinn fláráði ekki talinn veglyndur.
6Því að heimskinginn talar heimsku
og hyggur á illt í hjarta sínu
svo að hann breytir óguðlega
og fer með fásinnu um Drottin.
Hann lætur svangan mann hungra
og neitar þyrstum um drykk.
7Vopn hins fláráða eru ill,
hann leggur á svívirðileg ráð
til að skaða hinn umkomulausa með lygi
þótt hinn fátæki sýni fram á að hann hafi rétt fyrir sér.
8En göfugmennið hefur göfug áform
og stendur fast á því sem göfugt er.

Áhyggjulausar konur

9Áhyggjulausu konur, rísið á fætur,
hlýðið á boðskap minn.
Andvaralausu dætur,
gefið gaum að ræðu minni.
10Eftir ár og dag munuð þér, hinar andvaralausu, skjálfa
því að vínberjatekjan bregst
og aldintekjan verður engin.
11Skjálfið, hinar áhyggjulausu, skelfist, hinar andvaralausu,
sviptið yður klæðum, standið naktar,
gyrðist hærusekk um lendar,
12berjið yður á brjóst og syrgið vegna hinna unaðslegu akra,
vínviðarins frjósama,
13akurlendis þjóðar minnar þar sem þyrnar og þistlar vaxa
og allra glaðværu húsanna í hinni glaummiklu borg.
14Því að höllin er yfirgefin,
ys og þys borgarinnar hljóðnaður.
Virkishæðin og varðturninn
verða fylgsni um aldur og ævi,
villiösnum til skemmtunar
og hjörðum haglendi.

Gjafir andans

15Þegar anda af hæðum verður úthellt yfir oss
og eyðimörkin verður að aldingarði
og aldingarðurinn telst skógur
16mun réttvísin setjast að í eyðimörkinni
og réttlætið búa í aldingarðinum.
17Ávöxtur réttlætisins verður friður
og afrakstur réttlætisins hvíld og öryggi um eilífð.
18Þá mun þjóð mín búa í friðsælum heimkynnum,
í öruggum híbýlum, á næðisömum hvíldarstöðum,
19en skógurinn felldur með öllu
og borgin hrynur til grunna.
20Sælir munuð þér sem sáið við hvert vatn
og látið uxa og asna ganga sjálfala.