Konungar varaðir við
1 Svo segir Drottinn:
Farðu niður að höll Júdakonungs og segðu: 2 Hlýddu á orð Drottins, Júdakonungur, sem situr í hásæti Davíðs, þú sjálfur, hirðmenn þínir og þjóð, þér sem gangið um þessi hlið. 3 Svo segir Drottinn: Framfylgið rétti og réttlæti. Bjargið þeim sem rændur hefur verið úr greipum kúgarans. Hafið ekkert ranglega af aðkomumanni, munaðarleysingja eða ekkju. Kúgið engan. Úthellið ekki saklausu blóði á þessum stað. 4 Ef þér framfylgið þessu boði munu konungar, sem sitja í hásæti Davíðs, fara um þetta hlið. Þeir sjálfir, hirðmenn þeirra og þjóð munu koma akandi í vögnum og ríðandi á hestum. 5 En ef þér hlýðið ekki þessum orðum sver ég við sjálfan mig, segir Drottinn, að þessi höll verður lögð í rúst.
6 Svo segir Drottinn um höll konungsins í Júda: Fyrir mér ertu sem Gíleað, sem tindur Líbanons, en ég sver að ég mun gera þig að auðn, að óbyggðri borg.
7 Ég helga eyðendur gegn þér. Þeir munu höggva niður voldug sedrustré þín og varpa þeim á eld.
8 Margar þjóðir munu fara fram hjá þessari borg. Þegar menn spyrja hverjir aðra: „Hvers vegna hefur Drottinn farið svona með þessa miklu borg?“ 9 verður svarað: „Af því að þeir sniðgengu sáttmálann við Drottin, Guð sinn, tilbáðu aðra guði og þjónuðu þeim.“
Sallúm
10 Grátið ekki hinn dauða[ og syrgið hann ekki. Nei, grátið þann sem varð að fara því að hann snýr ekki heim, hann mun ekki sjá föðurland sitt aftur. 11 Því að svo segir Drottinn um Sallúm Jósíason Júdakonung sem varð konungur eftir föður sinn en varð að yfirgefa þennan stað: Hann snýr ekki aftur hingað 12 því að hann verður fluttur í útlegð og þar mun hann deyja. Þetta land mun hann aldrei framar líta.
Jójakím
13Vei þeim sem byggir hús sitt með ranglæti,
sali sína með rangindum
og lætur landa sinn þræla án launa
og greiðir honum ekkert.
14Hann segir: „Ég byggi mér stórt hús
og rúmgóðar vistarverur.“
Hann setur í það glugga, þiljar það sedrusviði
og málar það rautt.
15Ríkir þú sem konungur
af því að þú sýnir yfirburði í byggingum úr sedrusviði?
Át faðir þinn ekki líka og drakk?
En hann lagði stund á rétt og réttlæti
og honum vegnaði því vel.
16Hann rak réttar hinna umkomulausu og snauðu
og allt gekk vel.
Er það ekki að játa mig?
spyr Drottinn.
17En þú sérð hvorki né hugsar um annað
en eigin gróða,
að úthella saklausu blóði,
kúga og skattpína.
18Þess vegna segir Drottinn um Jójakím
son Jósía Júdakonungs:
Enginn mun syrgja hann og segja:
„Æ, bróðir minn, vei, systir mín.“
Enginn mun syrgja hann og segja:
„Æ, herra, vei, konungur.“
19Hann verður grafinn eins og asni,
hann verður dreginn burt og honum fleygt
fyrir utan borgarhlið Jerúsalem.
Fall Jerúsalem
20Gakktu upp á Líbanonsfjöll og hrópaðu,
hefðu upp raust þína í Basan,
hrópaðu frá Abarímfjöllum
því að allir elskhugar þínir eru sundurmolaðir.
21Ég talaði til þín þegar þú varst enn áhyggjulaus
en þú sagðir: „Ég vil ekki hlusta.“
Þannig var breytni þín frá æsku:
Þú hlýddir ekki boðum mínum.
22 Stormurinn mun hirða alla hirða þína
og elskhugar þínir fara í útlegð.
Þá hlýtur þú smán og skömm
fyrir alla illsku þína.
23 Þú sem býrð á Líbanon,
gerir þér hreiður í sedrustrjám,
hve mjög muntu stynja
þegar þú færð hríðir
og þjáist eins og jóðsjúk kona.
Jójakín
24 Svo sannarlega sem ég lifi, segir Drottinn, jafnvel þótt Konja Jójakímsson Júdakonungur væri innsiglishringur á hægri hendi minni mundi ég slíta þig þaðan. 25 Ég sel þig í hendur þeim sem sækjast eftir lífi þínu, í hendur þeim sem þú óttast, í hendur Nebúkadresari konungi í Babýlon og í hendur Kaldeum. 26 Ég varpa þér og móður þinni, sem ól þig, til annars lands þar sem þið fæddust ekki og þar munuð þið deyja. 27 En þau munu aldrei snúa aftur heim til landsins sem þau þrá að hverfa aftur til.
28 Er þessi maður, Konja, ónothæft ílát sem á að brjóta, er hann verðlaust ker? Hvers vegna hefur honum og niðjum hans verið fleygt í burtu og þeir hraktir til lands sem þeir þekkja ekki?
29 Land, land, land, heyr orð Drottins.
30 Svo segir Drottinn:
Skráið þennan mann barnlausan,
mann sem ekkert hefur orðið úr
því að engum niðja hans
mun takast að setjast í hásæti Davíðs
og ríkja framar yfir Júda.