Örninn, sedrustréð og vínviðurinn

1 Orð Drottins kom til mín:
2 Mannssonur, farðu með gátu fyrir Ísraelsmenn, flyttu þeim líkingu 3 og segðu: Svo segir Drottinn Guð:
Stór örn með vítt vænghaf,
mikla vængi og þéttan, marglitan fjaðurham
kom til Líbanons og svipti toppnum af sedrustrénu.
4Hann reif af hæsta sprotann
og fór með hann til lands kaupahéðna,
gróðursetti hann í borg prangaranna.
5Þá tók hann einnig fræ úr landinu
og sáði því í frjóa jörð
þar sem nóg var af vatni.
6Fræið dafnaði, varð að vínviði
sem þroskaðist, lágur vexti.
Hann teygði greinar sínar til arnarins
en ræturnar uxu niður.
Hann varð að vínviði,
myndaði rótarskot og bar greinar.
7Þá bar að annan örn, stóran,
með mikið vænghaf og þéttar fjaðrir
og vínviðurinn sneri rótum sínum til hans
og teygði greinar sínar til hans
svo að hann fengi vökvun,
meiri en reiturinn
sem hann var gróðursettur í.
8Samt var hann gróðursettur í frjóa jörð
þar sem nóg var af vatni
svo að hann fengi greinar,
bæri ávöxt
og yrði gróskumikill vínviður.
9Segðu: Svo segir Drottinn Guð:
Mun hann dafna?
Verður hann ekki rifinn upp með rótum,
ávextirnir slitnir af honum
svo að safaríkur vaxtarbroddurinn visnar?
Þá þarf hvorki sterkan handlegg
né marga menn
til að slíta hann af rót sinni.
10Hann var að vísu gróðursettur
en mun hann dafna?
Hlýtur hann ekki að skrælna
þegar brennheitt austanrokið blæs á hann?
Hann mun visna í reitnum þar sem hann óx.
11 Orð Drottins kom til mín: 12 Segðu nú við hina þverúðugu þjóð: Skiljið þið þetta ekki? Segðu: Konungurinn í Babýlon kom til Jerúsalem og tók konung hennar og höfðingja og flutti þá heim með sér til Babýlonar. 13 Því næst valdi hann mann af konungsættinni, gerði við hann samning og tók eið af honum.[ Hann tók einnig með sér leiðtoga landsins 14 til að veikja konungsvaldið svo að það gæti ekki eflst að nýju en konungurinn héldi samninginn við konunginn í Babýlon og að samningurinn stæði í fullu gildi. 15 En konungurinn í Jerúsalem gerði uppreisn gegn konunginum í Babýlon er hann sendi menn til Egyptalands eftir hestum og miklu liði. Getur þeim sem gerir slíkt tekist það? Getur sá sem rýfur samning bjargast? 16 Svo sannarlega sem ég lifi, segir Drottinn Guð, skal hann deyja í borg konungsins, sem veitti honum konungdóm, þar sem hann lítilsvirti eiðinn, sem hann vann honum, og rauf samninginn við hann. 17 Faraó mun ekki hjálpa honum í stríðinu, hvorki með öflugum her né fjölmennu liði, þegar árásarvirki verða hlaðin og turnar reistir til að eyða mörgum mönnum. 18 Hann hefur lítilsvirt eið með því að rjúfa samning sem hann meira að segja handsalaði. Allt þetta hefur hann gert og mun ekki bjargast.
19 Þess vegna segir Drottinn Guð: Svo sannarlega sem ég lifi mun ég láta eið minn, sem hann lítilsvirti, og samning minn, sem hann braut, koma honum í koll. 20 Ég mun þenja net mitt yfir hann og hann mun festast í veiðarfæri mínu. Síðan mun ég flytja hann til Babýlonar. Þar mun ég koma fyrir rétt ásamt honum vegna sviksemi hans við mig. 21 Allar úrvalssveitir hans munu falla fyrir sverði og aðrar hersveitir hans. Þeim af liði hans sem af komast mun dreift í vindinn. Þá munuð þið skilja að ég, Drottinn, hef talað.
22 Svo segir Drottinn Guð: Ég mun sjálfur svipta burt efstu greinunum á hinu háa sedrustré. Ég mun brjóta af efsta brumkvistinum og sjálfur gróðursetja hann á háu og gnæfandi fjalli. 23 Ég mun gróðursetja hann á hæsta fjalli Ísraels og hann mun skjóta greinum og bera ávöxt og verða voldugt sedrustré. Hvers kyns fuglar munu setjast að í því og alls kyns vængjuð dýr finna sér skjól í skugga greina þess. 24 Þá munu öll trén á sléttlendinu komast að raun um að ég er Drottinn:
Ég lækka hið háa tré,
hækka hið lága.
Ég læt hið græna tré þorna,
hið visna læt ég blómgast.
Ég, Drottinn, hef talað og mun gera það sem ég sagði.