Fórnir

1 Svo segir Drottinn Guð: Hliðið að innri forgarðinum, sem snýr í austur, skal vera lokað sex virku dagana en á hvíldardaginn skal því lokið upp og einnig á tunglkomudaginn. 2 Þá skal landshöfðinginn koma að utan og ganga inn í hliðið í gegnum forsal þess. Hann skal nema staðar við dyrastafi hliðsins. Þegar prestarnir hafa fært brennifórn hans og heillafórn skal hann falla fram á þröskuld hliðsins og ganga því næst út. Hliðinu skal ekki loka fyrr en um kvöldið. 3 Almenningur í landinu skal einnig falla fram fyrir augliti Drottins við dyr þessa hliðs á hvíldardögum og tunglkomudögum.
4 Brennifórnin, sem landshöfðinginn á að færa Drottni á hvíldardegi, er sex lýtalaus lömb og einn lýtalaus hrútur. 5 Kornfórnin er ein efa með hrút en með lömbum svo mikið sem honum er laust í hendi. Með hverri efu skal vera ein hín af olíu. 6 Tunglkomudaginn skal fórnin vera lýtalaust naut úr stórgripahjörðinni, sex lömb og einn hrútur, allt lýtalausir gripir. 7 Hann skal leggja fram eina efu með nautinu og eina efu með hrútnum en með lömbunum það sem honum er laust í hendi. Með hverri efu skal vera ein hín af olíu.
8 Þegar landshöfðinginn kemur á hann að ganga inn um forsal hliðsins og sömu leið út. 9 En þegar fólkið í landinu kemur til að ganga fyrir auglit Drottins á hátíðunum skal sá sem kemur inn um norðurhliðið til að falla þar fram ganga út um suðurhliðið. Sá sem kemur inn um suðurhliðið til að falla þar fram skal ganga aftur út um norðurhliðið. Enginn má fara aftur út um það hlið sem hann kom inn um, heldur á hver maður að fara út um hliðið sem er gegnt honum. 10 Landshöfðinginn á að vera á meðal þeirra. Hann á að koma inn um leið og þeir og ganga út samtímis þeim.
11 Á hátíðunum og hátíðarsamkomunum skal kornfórnin vera ein efa með hverju nauti og ein efa með hverjum hrút en með lömbunum það sem laust er í hendi landshöfðingjanum og ein hín af olíu með hverri efu.
12 Þegar landshöfðinginn ber fram sjálfviljafórn, hvort heldur það er brennifórn eða heillafórn sem hann færir Drottni sem sjálfviljafórn, skal opna fyrir honum hliðið sem snýr í austur. Hann skal færa brennifórn sína eða heillafórn eins og hann færir þær á hvíldardegi. Því næst skal hann ganga út og loka hliðinu á eftir sér.
13 Þú skalt færa Drottni lýtalaust veturgamalt lamb í brennifórn dag hvern. Þú skalt færa það í fórn hvern morgun. 14 Hvern morgun skalt þú færa með því í kornfórn einn sjötta hlut úr efu og einn þriðja úr hín af olíu til að dreypa á hveitimjölið og er það kornfórn til Drottins. Þetta er ævarandi ákvæði um hina reglubundnu fórn. 15 Þeir skulu færa lambið, kornfórnina og olíuna hvern morgun sem reglubundna brennifórn.
16 Svo segir Drottinn Guð: Ef landshöfðinginn gefur einhverjum af sonum sínum hluta af erfðalandi sínu að gjöf skal hún verða eign sona hans. Hún verður eign þeirra sem erfðaland. 17 En gefi hann einhverjum af þjónum sínum hluta af erfðalandi sínu skal hann halda gjöfinni til næsta lausnarárs. Þá skal landshöfðinginn fá hana aftur. En erfðaland sona hans skal haldast í eigu þeirra. 18 Landshöfðinginn má ekki taka neitt af erfðalandi þjóðarinnar með yfirgangi. Hann skal gefa sonum sínum arf af eigin eign svo að enginn af þjóð minni verði hrakinn af eign sinni.

Eldhúsin í musterinu

19 Síðan leiddi maðurinn mig í gegnum innganginn sem er við hliðið að hinum heilögu álmum sem eru ætlaðar prestunum og snúa í norður. Þar vestast sá ég stað einn. 20 Þá sagði hann við mig: „Þetta er staðurinn þar sem prestarnir sjóða sektarfórnina og syndafórnina og hér baka þeir kornfórnina svo að þeir þurfi ekki að fara með hana út í ytri forgarðinn og helga fólkið.“
21 Hann leiddi mig því næst út í ytri forgarðinn og fór með mig út í fjögur horn forgarðsins. Þá sá ég að í hverju horni forgarðsins var enn forgarður, 22 fjörutíu álnir á lengd og þrjátíu á breidd. Þessir fjórir forgarðar í hornunum voru jafnstórir. 23 Umhverfis forgarðana fjóra var múr og allt umhverfis voru eldstæði upp við múrveggina. 24 Þá sagði hann við mig: „Þetta eru eldstæðin þar sem þjónar musterisins eiga að sjóða sláturfórnir fólksins.“