Lofgjörð um forfeður vora

Dýrð Guðs í sögunni

1Nú vil ég vegsama víðkunna menn,
feður vora sem vér erum komin af.
2 Drottinn skapaði mikla vegsemd,
hátign hans er frá eilífð.
3 Hann skapaði þá sem ríktu í konungsríkjum,
menn sem frægir urðu af afreksverkum,
vitringa sem gáfu holl ráð,
spámenn sem fluttu boðskap sinn.
4 Hann skapaði menn sem leiddu þjóðir með hyggindum sínum
og með þekkingu á ritum lýðsins,
þeir kenna með vísdómsorðum sínum.
5 Hann skapaði þá er sömdu tónlist og lög
og gerðu ljóð sín kunn í ritum.
6 Hann skapaði efnaða atorkumenn
sem friðsamir sátu setur sín.
7 Allir hlutu þeir sæmdir af samtíð sinni
og heiður í lifanda lífi.
8 Sumir þeirra létu eftir góðan orðstír,
þeirra er lofsamlega getið.
9 En annarra er ekki framar minnst,
þeir eru horfnir líkt og þeir hefðu aldrei verið,
því er líkast sem þeir hafi aldrei fæðst,
hvorki þeir né niðjar þeirra.
10 En hinir eru menn sem nutu náðar,
réttlætisverkum þeirra mun eigi gleymt.
11 Meðal niðja þeirra mun náðin dvelja,
afkomendur þeirra njóta góðs arfs.
12 Niðjar þeirra eru trúir sáttmálanum
og börn þeirra einnig sakir þeirra.
13 Að eilífu vara niðjar þeirra
og vegsemd þeirra mun aldrei afmáð.
14 Í friði voru lík þeirra lögð í gröf
en nafn þeirra lifir frá kyni til kyns.
15 Allar þjóðir munu segja frá speki þeirra
og söfnuðurinn kunngjöra lof þeirra.

Enok

16Enok þóknaðist Drottni og var numinn burt,
hann er komandi kynslóðum fyrirmynd afturhvarfs.

Nói

17Nói reyndist vammlaus og réttlátur.
Hann varð björgunarmaður á tíma reiðinnar.
Sakir hans varð leifð eftir á jörðu
þegar flóðið dundi yfir.
18 Eilífur sáttmáli var gerður við hann
að flóð eyddi ei framar öllu lífi.

Abraham

19Abraham var mikill forfaðir fjölda þjóða,
enginn flekkur varð fundinn á vegsemd hans. [
20 Hann hélt lögmál Hins hæsta,
gerði sáttmála við hann.
Hann staðfesti sáttmálann á holdi sínu
og reyndist trúr þegar hann var reyndur.
21 Þess vegna hét Drottinn honum með eiði
að af afkvæmi hans skyldu þjóðir blessun hljóta,
hann mundi margfalda kyn hans sem sand á jörðu
og hefja niðja hans svo hátt sem stjörnurnar,
hann mundi veita þeim land til eignar
er næði frá hafi til hafs,
frá fljótinu að endimörkum jarðar.

Ísak og Jakob

22 Hið sama hét Drottinn Ísak,
sakir Abrahams föður hans,
23 blessun öllum mönnum til handa og sáttmála
sem hann lét síðan fylgja Jakobi.
Drottinn viðurkenndi hann með blessun sinni
og veitti honum land að erfðum
er hann deildi upp og skipti í svæði
sem úthlutað var ættkvíslunum tólf.