1Blygðast þín fyrir að bera út orðróm
og að ljóstra því upp sem leynt á að fara.
Með þessu sýnir þú rétta blygðunarsemi
og hlýtur ástsæld af öllum lýð.

Það sem ekki er blygðunarefni

Eigi skalt þú blygðast þín fyrir eftirfarandi
og lát eigi undanlátssemi leiða til syndar:
2 Fyrir lögmál Hins hæsta og sáttmálann
eða réttarkröfur svo að þú sýknir guðlausan,
3 fyrir að krefja félaga eða förunaut reikningsskapar
eða deila arfi með öðrum.
4 Fyrir nákvæmni um reislu og vog
eða hagnað, stóran og smáan,
5 ekki fyrir gróða af viðskiptum
eða fyrir að beita börn þín miklum aga
og húðstrýkja illan þræl.
6 Ráðlegt er að loka öllu tryggilega fyrir illri konu
og hafa vel læst þar sem hendur margra eru.
7 Telja skaltu og vega allt er þú færð öðrum til geymslu,
skrifa niður allt sem þú lætur og tekur á móti.
8 Blygðast þín ekki fyrir að áminna aula og flón
eða hruman öldung sem drýgir hór.
Farir þú að þessu sýnir þú að þú ert vel uppalinn
og verður mikils metinn af öllum lifandi mönnum.

Um feður og dætur

9Dóttir varnar föður svefns þótt hann leyni því,
áhyggjur af henni valda honum andvökum.
Þegar hún er í æsku að hún felli yndisblómann
og er hún er gift að maðurinn verði henni afhuga,
10 á æskuárum að hún verði fífluð
og ali barn í föðurhúsum,
er hún er gift að hún reynist ótrú
eða verði barnlaus í hjónabandi.
11 Haf nánar gætur á gjálífri dóttur
svo að hún geri þig ekki að athlægi óvina
og illræmdan í borginni, lastaðan af lýðnum,
og baki þér smán fyrir augum allra.
12 Legg eigi um of upp úr yndisþokka neins,
tak þér ekki sæti í kvennahópi.
13 Því að mölflugan kemur úr klæðum
og illska konu frá konunni.
14 Betri er illska karls en góðvild konu,
ósiðprúð kona veldur vansæmd.

Dýrð Guðs í sköpunarverkinu

15Nú vil ég minnast verka Drottins,
skýra frá því sem ég hef séð.
Verk Drottins urðu til fyrir orð hans.
16 Ljómandi sólin lítur yfir allt,
verk Drottins eru full dýrðar hans.
17 Jafnvel hina heilögu Drottins gerði hann ekki færa um
að greina frá öllum dásemdum sínum
sem almáttugur Drottinn kom svo fyrir
að dýrð hans sé grundvöllur alls.
18 Drottinn rannsakar hyldýpið og hjarta manns,
alla leyndardóma þeirra þekkir hann til hlítar,
enda býr Hinn hæsti yfir allri þekkingu,
ræður þær rúnir sem stýra heimsrás,
19 kunngjörir það sem liðið er og koma mun
og leiðir í ljós hulin ummerki.
20 Engin hugsun fer fram hjá honum,
ekkert orð hylst fyrir honum.
21 Fagurlega bjó hann máttarverk speki sinnar,
hann er einn og hinn sami frá eilífð til eilífðar.
Engu verður við bætt og ekkert tekið af
og ekki þarfnast hann heldur neinnar ráðgjafar.
22 Hversu yndisrík eru öll verk hans,
jafnvel smæsti neisti gleður augað.
23 Allt þetta lifir og varir um aldur,
hver þörf mun uppfyllt og allt hlýðir Drottni.
24 Allt eru tvenndir, eitt andhverfa annars,
hann skapaði ekkert ófullkomið.
25 Eitt eykur á annars gildi,
hver getur þreyst á að skoða dýrð Drottins?