1Sæll er sá maður sem á góða konu,
tala daga hans mun tvöfaldast.
2 Dugandi kona gleður mann sinn
og hann nýtur friðar til æviloka.
3 Góð kona er góð gjöf,
hún mun gefin þeim sem óttast Drottin.
4 Hvort sem hann er ríkur eða snauður gleðst hann í hjarta,
er hýr í bragði öllum stundum.
5 Þrennt hræðist hjarta mitt
og af hinu fjórða stendur mér ógn:
óhróður í borginni, múgsamkomur,
lognar ákærur, allt er það dauðanum verra.
6 En afbrýði konu vekur angur og sorg,
særandi orð hennar dynja á öllum.
7 Þungt ok er ill kona,
sá er vill hemja hana handleikur sporðdreka.
8 Ofsa veldur ölóð kona,
hún hylur ekki hneisu sína.
9 Hórkonu má þekkja á uppliti augna
og á því hvernig hún skotrar augum.
10 Haf strangar gætur á óstýrilátri dóttur
svo að hún fái ei færi á að fara sínu fram.
11 Gæt vel að ef hún er hortug í tilliti,
undrast eigi ef hún brýtur gegn þér.
12 Eins og þyrstur ferðalangur lýkur upp munni
og teygar það vatn sem hann finnur fyrst
mun hún setjast við sérhvern tjaldhæl
og opna örvamæli sinn fyrir hverri ör.
13 Þokki konu er eiginmanni yndi,
greind hennar eykur honum þrótt.
14 Fámálug kona er gjöf frá Guði,
engu má jafna við sjálfsstjórn hennar.
15 Hæversk kona er gædd æðsta þokka,
ekkert jafnast á við siðsama sál.
16 Lík sólinni er rís á upphimni Drottins
er fegurð góðrar konu sem hlúir að heimili sínu.
17 Líkt og ljómi á ljósastikunni helgu
fer frítt andlit við fagran vöxt.
18 Líkir gullsúlum á silfurgrunni
eru fagrir leggir á styrkum ökklum.
19 [Barnið mitt, haltu æskublóma þínum ferskum,
gef framandi ekki styrk þinn.
20 Kanna akurinn allan, leita frjósams hluta
og sáðu þar eigin sæði í trausti á ættgöfgi þinni.
21 Þá munu niðjar þínir lifa og þeim vel farnast
og þeir eflast sakir trausts á góðum uppruna sínum.
22 Gleðikonu má jafna við hráka
og giftri konu við aftökustað elskhuga sinna.
23 Guðlaus kona verður ranglátum gefin
en guðhrædd kona hlýtur þann sem óttast Drottin.
24 Óskammfeilin kona breytir stöðugt smánarlega
en siðprúð kona er jafnvel blygðunarfull frammi fyrir manni sínum.
25 Þrárri konu má jafna við tík
en siðprúð kona óttast Drottin.
26 Kona, sem virðir mann sinn,
þykir öllum vitur
en kona, sem vanvirðir mann sinn,
mun öllum finnast hrokafull og guðlaus.
Sæll er sá sem hlýtur góða konu
því að tala ára hans mun tvöfaldast.
27 Hávær og tannhvöss kona er líkust herblæstri
og sérhver sá sem slíka á heyr stöðugan ófrið.] [

Dapurleg umhugsunarefni

28 Tvennt er það sem hjarta mitt hryggir
og hið þriðja veldur mér reiði:
hermaður, sem líður fyrir fátækt,
greindir menn, sem gerð er hneisa,
og réttlátur maður er gengur syndinni á hönd,
Drottinn ætlar honum hegningarsverð.
29 Vart mun kaupmaður komast hjá ávirðingum
né mangari hjá misgjörðum.