1 Til söngstjórans. Fyrir Jedútún.[ Asafssálmur.
2Ég kalla til Guðs og hrópa,
kalla til Guðs svo að hann heyri til mín.
3Í neyð minni leita ég til Drottins,
rétti út hendur mínar um nætur og þreytist ekki,
ég læt ekki huggast.
4Minnist ég Guðs andvarpa ég,
hugsi ég mig um missi ég móðinn. (Sela)
5Þú heldur augum mínum opnum,
mér er órótt og ég má eigi mæla.
6Ég íhuga fyrri daga,
löngu liðin ár.
7Ég er hugsi um nætur,
hugleiði í hjarta mínu,
grandskoða hug minn.
8Útskúfar Drottinn um aldur og ævi,
er náð hans með öllu horfin,
9er trúfesti hans á enda,
fyrirheit hans endanlega þrotin?
10Hefur Guð gleymt gæsku sinni
og í reiði byrgt miskunn sína? (Sela)
11Ég hugsa: „Þetta er kvöl mín,
að hægri hönd Hins hæsta hefur breyst.“
12Ég minnist verka Drottins,
já, ég vil minnast fyrri dáða þinna,
13ég vil hugleiða öll þín verk,
íhuga stórvirki þín.
14Guð, helgur er vegur þinn.
Hvaða guð er svo mikill sem vor Guð?
15Þú ert sá Guð sem vinnur máttarverk,
þú birtir mátt þinn meðal þjóðanna.
16Þú frelsaðir lýð þinn með armi þínum,
syni Jakobs og Jósefs. (Sela)
17Vötnin sáu þig, ó Guð,
vötnin sáu þig og skelfdust
og undirdjúpin skulfu.
18Vatnið streymdi úr skýjunum,
þrumuraust drundi úr skýjaþykkninu
og örvar þínar þutu.
19Þrumur þínar kváðu við,
leiftur lýstu upp heiminn,
jörðin skalf og nötraði.
20Leið þín lá gegnum hafið,
vegur þinn um mikil vötn,
en spor þín urðu ekki rakin.
21Þú leiddir lýð þinn eins og hjörð
með hendi Móse og Arons.