1Gott mannorð er dýrmætara en mikill auður,
vinsældir eru betri en silfur og gull.
2Ríkur og fátækur mætast
en Drottinn skapaði báða.
3Vitur maður sér ógæfuna og felur sig
en einfeldningarnir halda áfram og gjalda þess.
4Laun auðmýktar og ótta Drottins
eru auður, sæmd og líf.
5Þyrnar og snörur eru á vegi hinna fláráðu,
sá sem annt er um líf sitt forðast þá.
6Fræð hinn unga um veginn sem hann á að halda
og á gamals aldri mun hann ekki af honum víkja.
7Ríkur maður drottnar yfir fátækum
og lánþeginn verður þræll lánardrottins síns.
8Sá sem sáir ranglæti uppsker ógæfu,
sproti heiftar hans verður að engu.
9Hinn örláta munu menn blessa
því að hann gefur hinum fátæka af brauði sínu.
10Rektu spottarann burt, þá hverfur deilan
og þá linnir þrætu og smán.
11Sá sem ástundar hreinleika hjartans
vinnur hylli konungs með geðfelldum orðum vara sinna.
12Augu Drottins gæta viskunnar
en orðum svikarans kollvarpar hann.
13Letinginn segir: „Ljón er úti fyrir,
ég verð drepinn fari ég út.“
14Djúp gröf er munnur framandi kvenna, [
sá sem verður fyrir reiði Drottins fellur í hana.
15Setjist heimskan að í hjarta sveinsins,
þá mun vöndur agans reka hana þaðan.
16Að kúga fátækan sér til ávinnings
er eins og að gefa ríkum manni;
hvort tveggja verður til þess eins að gera mann snauðan.

Orð hinna vitru

17Hneig eyra þitt og hlusta á orð hinna vitru,
veit fræðslu minni athygli.
18Gott er að þú geymir þau í brjósti þér,
að þau verði sífellt á vörum þér.
19Til þess að traust þitt sé á Drottni
fræði ég þig í dag, já, þig.
20Hef ég ekki ritað þér þrjátíu sinnum
heilræði og fræðslu,
21til þess að gera þér ljósan sannleika, sannleiksorð,
svo að þú flytjir þeim áreiðanleg orð er senda þig?
22 Rændu ekki fátæklinginn af því að hann er fátækur
og níðstu ekki á lítilmagnanum í borgarhliðinu
23 því að Drottinn mun flytja mál þeirra
og ræna þá lífinu er þá ræna.
24 Leggðu ekki lag þitt við reiðigjarnan mann
og eigðu ekki samneyti við hinn skapbráða
25 til þess að þú temjir þér ekki hegðun hans
og leggir snörur fyrir líf þitt.
26 Vertu ekki einn af þeim sem ganga til handsala,
þeim sem ganga í ábyrgð fyrir skuldum.
27 Þegar þú átt ekkert að greiða með,
þá verður hvílan tekin undan þér.
28 Færðu ekki úr stað hin fornu landamerki
sem forfeður þínir hafa sett.
29 Sjáir þú mann vel færan í verki sínu
mun hann veita konungum þjónustu sína
en ekki þjóna ótignum mönnum.