Frekari skipting landsins

1 Allur söfnuður Ísraelsmanna kom saman í Síló 2 og sló þar upp opinberunartjaldinu. Þeir höfðu nú lagt allt landið undir sig. Enn voru þó sjö ættbálkar í Ísrael sem ekki hafði verið úthlutað erfðahlut sínum.
3 Þá ávarpaði Jósúa Ísraelsmenn:
„Hversu lengi ætlið þið að hika við að fara og taka landið til eignar sem Drottinn, Guð feðra ykkar, hefur fengið ykkur? 4 Veljið þrjá menn úr hverjum ættbálki sem ég get sent. Þeir skulu halda af stað og fara um allt landið til að kanna það og skrifa um það skýrslu með skiptingu þess í erfðahluti fyrir augum. Síðan skulu þeir koma aftur til mín. 5 Því næst eiga þeir að skipta landinu í sjö hluta. Júda á að vera um kyrrt á landsvæði sínu fyrir sunnan og ætt Jósefs á að vera kyrr á sínu landsvæði fyrir norðan.
6 Þið eigið að skrifa skýrslu um landið þegar því hefur verið skipt í sjö hluta og færa mér hana hingað. Þá mun ég varpa hlutkesti fyrir ykkur hér frammi fyrir augliti Drottins, Guðs okkar. 7 En Levítarnir eiga ekki að hljóta erfðahlut með ykkur því að prestsembætti Drottins er erfðahlutur þeirra. Gað, Rúben og hálfur ættbálkur Manasse hafa þegar hlotið erfðahlut sinn, austan við Jórdan, sem Móse, þjónn Drottins, fékk þeim.“
8 Þá héldu mennirnir sem skrifa áttu skýrsluna af stað en Jósúa hafði gefið þeim þessi fyrirmæli: „Haldið af stað, ferðist um landið og gerið skýrslu um það. Snúið síðan aftur til mín og þá mun ég varpa hlutkesti fyrir ykkur hér frammi fyrir augliti Drottins í Síló.“
9 Mennirnir héldu af stað, fóru um landið og skrifuðu skýrslu um það í sjö hlutum á bók, eftir borgum, og sneru aftur til Jósúa í herbúðunum við Síló. 10 Þegar þeir komu varpaði hann hlutkesti fyrir þá í Síló frammi fyrir augliti Drottins. Þar skipti Jósúa landinu fyrir Ísraelsmenn svo að hver ættbálkur fékk sinn hlut.

Land Benjamíns

11 Hlutur ættbálks Benjamíns kom upp, hverrar ættar fyrir sig. Hann hlaut landsvæði milli niðja Júda og Jósefs.
12 Landamæri þeirra að norðanverðu lágu frá Jórdan og upp að fjallshryggnum norðan við Jeríkó og þaðan í vestur upp í fjalllendið og síðan allt að eyðimörkinni við Betaven.[ 13 Þaðan lágu landamærin yfir til Lús og yfir hálsinn sunnan við fjallshrygginn við Lús, það er Betel. Þaðan niður til Aterót Addar á fjallinu sem er sunnan við Neðra-Bet Hóron. 14 Þaðan lágu landamærin í kröppum sveig að vestanverðu við fjallið og til suðurs frá fjallinu, sem er gegnt Bet Hóron að sunnanverðu, og þaðan til Kirjat Baal, það er Kirjat Jearím, sem er borg í eigu Júdamanna. Þetta voru vesturlandamærin.
15 Suðurlandamæri lágu frá útjaðri Kirjat Jearím og í vestur í átt til Neftóalindar. 16 Þaðan lágu landamærin niður að hlíðum fjallsins sem er gegnt Hinnomssonardal sem er norðan Refaímsléttu. Þau lágu niður í Hinnomssonardal sunnan við fjallsöxl Jebúsíta og þaðan niður að Rógellind. 17 Þá lágu landamærin í kröppum sveig til norðurs og til Semeslindar og beint áfram til Gilgal gegnt stígnum við Adúmmím og þaðan niður að steini Bóhans Rúbenssonar. 18 Því næst lágu þau norðan við fjallshrygginn við Araba og áfram niður á Arabasléttuna. 19 Þaðan lágu þau norðan við fjallshrygginn við Bet Hogla og enduðu við nyrstu vík salta vatnsins sunnan við ósa Jórdanar. Þar voru suðurmörk landsins. 20 Jórdan myndar landamærin til austurs.
Þetta var erfðaland niðja Benjamíns, hverrar ættar fyrir sig, eins og það var afmarkað á allar hliðar.

Borgir Benjamíns

21 Borgirnar sem ættbálkur niðja Benjamíns átti, hver ætt fyrir sig, voru: Jeríkó, Bet Hogla, Emek Kesís, 22 Bet Araba, Semaraím, Betel, 23 Avím, Para, Ofra, 24 Kefar Ammóní, Ofní og Geba, alls tólf borgir ásamt þorpunum sem heyrðu þeim til. 25 Auk þeirra Gíbeon, Rama, Beerót, 26 Mispe, Kefíra, Mósa, 27 Rekem, Jirpeel, Tarala, 28 Sela, Elef, Jebúsítaborg, það er Jerúsalem, Gíbeat og Kirjat, alls fjórtán borgir ásamt þeim þorpum sem heyrðu þeim til.
Þetta var erfðaland Benjamíns sem ættir hans hlutu hver fyrir sig.