Endurlausn Ísraels

1En nú segir Drottinn svo,
sá sem skóp þig, Jakob,
og myndaði þig, Ísrael:
Óttast þú ekki því að ég frelsa þig,
ég kalla á þig með nafni,
þú ert minn.
2Gangir þú gegnum vötnin
er ég með þér,
gegnum vatnsföllin,
þá flæða þau ekki yfir þig.
Gangir þú gegnum eld
skalt þú ekki brenna þig
og loginn mun ekki granda þér.
3Því að ég, Drottinn, er Guð þinn,
ég, Hinn heilagi Ísraels, frelsari þinn.
Ég læt Egyptaland í lausnargjald fyrir þig,
Kús og Seba í þinn stað,
4þar sem þú ert dýrmætur í augum mínum,
mikils metinn og ég elska þig.
Ég legg menn í sölurnar fyrir þig [
og þjóðir fyrir líf þitt.
5Óttast þú ekki
því að ég er með þér.
Ég mun flytja niðja þína úr austri
og safna þér saman úr vestri.
6Ég segi við norðrið: „Slepptu þeim,“
og við suðrið: „Lát þá lausa.
Komdu með syni mína heim úr fjarlægð
og dætur mínar frá endimörkum jarðar,
7sérhvern þann sem við nafn mitt er kenndur,
því að ég hef skapað hann mér til dýrðar,
myndað hann og mótað.“
8Færið fram hina blindu þjóð
sem þó hefur augu
og hina heyrnarlausu menn
sem þó hafa eyru.
9Allar þjóðir skulu safnast í einn hóp
og lýðirnir koma saman.
Hver þeirra gat boðað þetta
og skýrt oss frá því sem varð?
Leiði þeir fram vitni sín
og færi sönnur á mál sitt
svo að þeir sem heyra segi: „Þetta er rétt.“
10Þér eruð vottar mínir, segir Drottinn,
þjónn minn sem ég hef útvalið
svo að þér vitið og trúið mér.
Skiljið að ég er hann. [
Enginn guð var myndaður á undan mér
og eftir mig verður enginn til.
11Ég er Drottinn, ég einn,
og enginn frelsari er til nema ég.
12Það var ég sem boðaði, frelsaði og kunngjörði þetta
en enginn framandi guð á meðal yðar.
Þér eruð vottar mínir, segir Drottinn,
að það er ég sem er Guð.
13Héðan í frá er ég einnig hinn sami,
enginn hrifsar neitt úr hendi minni,
ég framkvæmi, hver fær aftrað því?

Vegur um eyðimörkina

14Svo segir Drottinn, lausnari yðar, Hinn heilagi Ísraels:
Yðar vegna sendi ég til Babýlonar,
ríf niður alla slagbranda
en fögnuður Kaldea verður harmakvein. [
15Ég, Drottinn, er yðar Heilagi,
skapari Ísraels er konungur yðar.
16Svo segir Drottinn sem lagði veg yfir hafið
og braut yfir hin ströngu vötn,
17hann sem leiddi út vagna og hesta
ásamt öflugum her
en þeir liggja kyrrir og rísa ekki aftur,
þeir kulnuðu út eins og hörkveikur.
18Minnist hvorki hins liðna
né hugleiðið það sem var.
19Nú hef ég nýtt fyrir stafni,
nú þegar vottar fyrir því,
sjáið þér það ekki?
Ég geri veg um eyðimörkina
og fljót í auðninni.
20Dýr merkurinnar munu tigna mig,
sjakalar og strútar,
því að ég læt vatn spretta upp í eyðimörkinni
og fljót í auðninni
til að svala minni útvöldu þjóð.
21Þjóðin, sem ég myndaði handa mér,
mun flytja lofgjörð um mig.

Sekt Ísraels fyrirgefin

22 Þú hefur ekki ákallað mig, Jakob,
né þreytt þig mín vegna, Ísrael.
23 Þú færðir mér ekki lömb í brennifórnir
og tignaðir mig ekki með sláturfórnum þínum.
Ég hef hvorki íþyngt þér með kornfórnum
né þreytt þig með reykelsisfórnum,
24 þú hefur hvorki keypt mér ilmreyr fyrir fé
né satt mig á feiti sláturfórna þinna.
Nei, þú hefur þreytt mig með syndum þínum,
íþyngt mér með sekt þinni.
25 Ég afmái afbrot þín
sjálfs mín vegna, ég einn,
og minnist ekki synda þinna.
26 Stefndu mér, við skulum eigast lög við,
verðu þig svo að þú getir réttlætt þig.
27 Fyrsti forfaðir þinn syndgaði
og talsmenn þínir brutu gegn mér.
28 Þess vegna vanhelgaði ég hina heilögu höfðingja
og ofurseldi Jakob banni og Ísrael háðung.