Spádómar gegn þjóðunum

1 Þetta birtist Jeremía spámanni sem orð Drottins um þjóðirnar.

Gegn Egyptalandi: Orrusta við Efrat

2 Um Egyptaland: Gegn her Nekós faraós, konungs Egyptalands, sem var við fljótið Efrat, við Karkemis, og Nebúkadresar, konungur í Babýlon, sigraði á fjórða stjórnarári Jójakíms Jósíasonar Júdakonungs:
3Búist smáskjöldum og langskjöldum,
haldið til orrustu.
4Spennið vagnhestana fyrir
og stígið á bak reiðhestunum.
Gangið fram með hjálm á höfði,
fægið spjótin,
búist brynju.
5Hvað sé ég?
Þeir skelfast.
Þeir hörfa undan,
kapparnir eru yfirbugaðir,
þeir flýja, líta ekki við.
Ógn steðjar að úr öllum áttum, segir Drottinn.
6Sá sem er frár á fæti nær ekki að flýja,
kappinn kemst ekki undan.
Norður frá, á bökkum Efrats, hnjóta þeir og hrasa.
7Hver er það sem brýst fram eins og Níl í vexti,
eins og dynjandi vatnsflaumur?
8Egyptar brjótast fram eins og Níl,
eins og dynjandi vatnsflaumur.
Þeir hugsa: Ég mun brjótast fram, flæða yfir landið,
eyða borgunum og íbúum þeirra.
9Áfram, stríðsfákar,
æðið fram, hervagnar,
gangið fram, hermenn,
þér skjaldberar frá Kús og Pút
og Lydíumenn sem spennið boga.
10Þessi dagur er dagur Drottins hersveitanna,
dagur hefndarinnar
er hann hefnir sín á fjandmönnum sínum.
Sverðið mun eta og seðjast,
verða drukkið af blóði þeirra,
því að Guð, Drottinn hersveitanna,
heldur fórnarveislu í landinu fyrir norðan, við Efrat.
11Farðu upp til Gíleaðs og sæktu græðandi smyrsl,
mærin, dóttirin Egyptaland.
Til einskis safnarðu að þér lyfjum,
sár þitt grær ekki.
12Þjóðirnar frétta um smán þína,
harmakvein þitt glymur um alla jörðina
því að kappi hnýtur um kappa,
þeir falla hver um annan.
13 Orðið, sem Drottinn flutti Jeremía spámanni, um að Nebúkadresar, konungur í Babýlon, kæmi til að ráðast á Egyptaland:
14Kunngjörið þetta í Egyptalandi, boðið það í Migdól,
boðið það í Nóf og Takpanes.
Segið: „Rístu upp og vertu viðbúinn,
því að sverðið gleypir allt umhverfis yður.“
15Hvers vegna er hinn máttugi lagður að velli?
Hann stendur ekki uppréttur af því að Drottinn hratt honum,
16hann lét marga hrasa svo að þeir féllu.
Þá sögðu þeir hver við annan:
Komið, snúum aftur til þjóðar vorrar,
til ættlands vors,
undan hinu eyðandi sverði.
17Nefnið faraó Egyptalandskonung
„hávaðasegg sem lét tækifærið ganga sér úr greipum“.
18Svo sannarlega sem ég lifi, segir konungurinn,
Drottinn hersveitanna er nafn hans:
Eins og Tabor ber af öðrum fjöllum,
eins og Karmel, sem gnæfir yfir hafið, er hann sem nálgast.
19Taktu saman farangur til útlegðar,
þú, dóttirin Egyptaland, sem býrð við öryggi,
því að Nóf verður eyðimörk,
brennd til ösku og mannauð.
20Egyptaland er álitleg kvíga,
broddfluga ræðst á hana úr norðri.
21Málalið mitt í landinu líkist alikálfum
en þeir hörfa einnig undan,
flýja allir sem einn og fá ekki staðist
þegar dagur eyðingarinnar kemur yfir þá,
stund uppgjörsins.
22 Egyptaland hvæsir eins og naðra
þegar þeir koma með her sinn.
Þeir gera árás með öxum eins og skógarhöggsmenn,
23 þeir fella skóg Egyptalands, segir Drottinn,
þeir eru óteljandi, fleiri en engisprettur,
engri tölu verður á þá komið.
24 Dóttirin Egyptaland verður svívirt,
seld í hendur þjóðinni úr norðri.

Niðurlæging Egyptalands

25 Drottinn hersveitanna, Guð Ísraels, hefur sagt: Ég refsa Amón frá Nó, og faraó og Egyptalandi og guðum landsins og konungum, bæði faraó og þeim sem treysta honum. 26 Ég mun selja þá í hendur þeim sem sækjast eftir lífi þeirra, í hendur Nebúkadresari, konungi í Babýlon, og mönnum hans. En eftir það verður Egyptaland byggt aftur eins og á fyrri tíð, segir Drottinn.

Björgun Ísraels

27 En þú, þjónn minn, Jakob, óttast ekki,
lát ekki hugfallast, Ísrael,
því að ég bjarga þér frá fjarlægu landi
og niðjum þínum úr útlegð.
Jakob mun snúa heim og njóta næðis,
hann mun búa þar óhultur
og enginn mun ógna honum.
28 Þú, þjónn minn, Jakob, óttast ekki, segir Drottinn,
því að ég er með þér.
Ég mun eyða öllum þeim þjóðum
sem ég hrakti þig til.
Þér mun ég aldrei eyða
heldur mun ég hirta þig við hæfi,
ég get ekki látið þér óhegnt með öllu.