Sigur Gídeons á Midíanítum

1 Nú hélt Jerúbbaal, það er Gídeon, snemma af stað og allt liðið, er með honum var, og settu þeir upp herbúðir sínar hjá Haródlind. Herbúðir Midíans voru fyrir norðan hann, hinum megin við Mórehæð þar á sléttunni. 2 Drottinn sagði við Gídeon: „Liðið, sem með þér er, er of fjölmennt til þess að ég vilji gefa Midían í hendur þess. Ísrael hreykir sér þá upp gegn mér og segir: Mín eigin hönd hefur frelsað mig. 3 Kallaðu því til fólksins núna og segðu: Hver sá sem er hræddur og huglítill skal snúa við og fara aftur frá Gíleaðfjalli.“ Þá sneru aftur tuttugu og tvö þúsund af liðinu en tíu þúsund urðu eftir.
4 Þá sagði Drottinn við Gídeon: „Enn er liðið of fjölmennt. Leiddu þá ofan til vatnsins og mun ég reyna þá þar fyrir þig. Sá skal fara með þér sem ég segi um: Þessi skal fara með þér en sá skal ekki fara með þér sem ég segi um: Þessi skal ekki fara með þér.“ 5 Leiddi Gídeon þá liðið niður að vatninu. Og Drottinn sagði við Gídeon: „Öllum þeim sem lepja vatnið með tungunni eins og hundar skaltu skipa sérstaklega og eins öllum þeim sem krjúpa á kné og færa lófann að munni sér til að drekka úr honum.“ 6 Þeir sem löptu vatnið reyndust þrjú hundruð talsins en allir hinir krupu á kné til þess að drekka vatnið. 7 Þá sagði Drottinn við Gídeon: „Með þessum þrjú hundruð mönnum, sem löptu vatnið, mun ég frelsa ykkur og gefa Midían ykkur á vald en hitt liðið skal fara, hver til síns heima.“ 8 Þá tóku þeir farangur liðsins og lúðra þeirra en alla aðra Ísraelsmenn lét hann fara, hvern til síns heimkynnis, og hélt aðeins þrjú hundruð mönnum eftir. Herbúðir Midíans voru fyrir neðan hann á sléttunni.
9 Sömu nótt sagði Drottinn við Gídeon:
„Rístu upp og farðu niður í herbúðirnar. Ég hef fengið þér þær í hendur. 10 En þorirðu ekki að fara þangað niður eftir farðu þá með Púra, svein þinn, til herbúðanna 11 og hlustaðu á hvað þar er talað. Það mun hughreysta þig svo, að þú ferð niður í herbúðirnar.“ Þá fór hann og Púra, sveinn hans, til hermannanna sem næstir stóðu í herbúðunum. 12 Midíanítar, Amalekítar og allir austurbyggjar höfðu reist herbúðir á sléttunni. Þeir voru sem engisprettusveimur og úlfaldar þeirra voru óteljandi sem sandkorn á sjávarströnd. 13 Þegar Gídeon kom þangað var maður nokkur að segja félaga sínum draum með þessum orðum: „Mig dreymdi draum og sýndist mér byggbrauðskaka velta að herbúðum Midíans. Hún komst alla leið að tjaldinu og rakst á það svo að það féll og kollvelti því svo að tjaldið lá flatt.“ 14 Þá svaraði hinn: „Þetta er ekkert annað en sverð Ísraelsniðjans Gídeons Jóassonar. Guð hefur gefið Midían og allar herbúðirnar í hendur honum.“
15 Gídeon heyrði frásöguna um drauminn og ráðningu hans og féll hann þá fram í bæn. Sneri hann síðan aftur til herbúða Ísraels og sagði: „Rísið upp því að Drottinn hefur gefið herbúðir Midíans í ykkar hendur.“ 16 Þá skipti hann mönnunum þrjú hundruð í þrjá flokka og fékk þeim öllum horn í hönd, tómar krúsir og blys í hverri krús. 17 Og hann sagði við þá: „Lítið á mig og gerið eins og ég. Þegar ég kem að herbúðunum gerið þá eins og ég geri. 18 Þegar ég þeyti hornið og allir þeir sem með mér eru, þá skuluð þið líka þeyta hornin umhverfis allar herbúðirnar og hrópa: Sverð Drottins og Gídeons.“
19 Gídeon og þeir hundrað, sem með honum voru, komu að útjaðri herbúðanna í byrjun annarrar varðtíðar og var nýbúið að skipa verði. Þá þeyttu þeir hornin og brutu sundur krúsirnar sem þeir báru í höndum sér.
20 Flokkarnir þrír þeyttu nú hornin og brutu krúsirnar, tóku blysin í vinstri hönd sér og hornin í þá hægri til þess að þeyta þau og æptu: „Sverð Drottins og Gídeons.“ 21 Þeir stóðu kyrrir, hver á sínum stað, umhverfis herbúðirnar en í herbúðunum fór allt í uppnám og flýðu menn nú með miklum ópum. 22 Er þeir þeyttu hornin þrjú hundruð beindi Drottinn sverðum hinna gegn sínum eigin mönnum um allar herbúðirnar og flýði allur herinn til Bet Sitta á leið til Serera, allt að útjaðri Abel Mehóla hjá Tabbat. 23 Nú voru Ísraelsmenn úr Naftalí, Asser og öllum Manasse kallaðir saman og þeir veittu Midían eftirför.
24 Gídeon hafði einnig sent sendimenn um öll Efraímsfjöll og látið segja: „Farið niður til móts við Midían og varnið þeim yfirferðar yfir Jórdan allt til Bet Bara.“ Þá var öllum Efraímítum stefnt saman og þeir vörnuðu þeim yfirferðar við Jórdan allt til Bet Bara. 25 Og þeir handtóku tvo höfðingja Midíaníta, þá Óreb og Seeb, og drápu Óreb hjá Órebskletti en Seeb drápu þeir hjá Seebsvínþröng. Síðan veittu þeir Midíanítum eftirför. En höfuðin af Óreb og Seeb færðu þeir Gídeon hinum megin Jórdanar.