Önnur sýn: Hrúturinn og geithafurinn

1 Á þriðja stjórnarári Belsassars konungs birtist mér, Daníel, enn sýn eftir hina fyrri. 2 Er ég sá sýnina var ég staddur í virkisborginni Súsa í Elamhéraði og virtist mér í sýninni sem ég væri staddur við fljótið Úlaí. 3 Ég leit upp og sá þá hrút standa milli mín og fljótsins. Tvíhyrndur var hann og bæði hornin há. Var annað hornið hærra en hitt og hafði þó vaxið fram síðar. 4 Ég sá að hrúturinn stangaði í vestur, norður og suður. Engin skepna fékk veitt honum viðnám og enginn var sá að frelsað gæti nokkurn undan valdi hans. Og hann fór sínu fram og óx honum máttur.
5 Meðan ég horfði á birtist geithafur úr vestri og barst hann yfir jörðina alla án þess að snerta hana. Sá hafur hafði horn mikið milli augna. 6 Hann stefndi á tvíhyrnda hrútinn sem ég hafði séð standa milli mín og árinnar og rann á hann af miklum ofsa. 7 Ég sá hann renna á hrútinn og hamast gegn honum af miklu offorsi. Hann stangaði hrútinn og braut bæði horn hans en hrúturinn megnaði ekki að veita honum viðnám. Hann slengdi honum til jarðar og tróð hann undir og enginn var til að frelsa hrútinn undan valdi hans.
8 Geithafrinum óx mjög ásmegin en er hann mátti sín sem mest brotnaði hornið mikla. Í stað þess uxu fram fjögur stór horn mót höfuðáttunum fjórum.
9 Af einu þeirra spratt enn lítið horn og óx stórum í átt til suðurs, norðurs og landsins fagra. 10 Það óx og náði til herskara himnanna, varpaði til jarðar nokkru af herskaranum og stjörnunum og tróð undir fæti. 11 Það atti jafnvel kappi við höfðingja herskarans þannig að hin daglega fórn var afnumin og hinn helgi dvalarstaður hans yfirgefinn. 12 Herskara var stefnt gegn hinni daglegu fórn, hornið varpaði sannleikanum til jarðar og hafði árangur í hverju verki.
13 Þá heyrði ég á mál heilagrar veru og önnur heilög vera spurði viðmælanda sinn: „Hve lengi mun svo verða sem sýnin boðar að hin daglega fórn verði afnumin vegna misgjörða, helgidómurinn yfirgefinn og herskarinn fótum troðinn?“ 14 Hann svaraði mér: „Tvö þúsund og þrjú hundruð kvöld og morgna. Þá verður helgidómurinn hreinn á ný.“

Gabríel túlkar sýnina

15 Þegar ég, Daníel, var að virða fyrir mér sýnina og leitast við að skilja hana birtist mér einhver sem var í mannsmynd. 16 Og ég heyrði mannsrödd úr Úlaífljóti sem kallaði: „Gabríel, útskýrðu sýnina fyrir þessum manni.“ 17 Hann gekk til mín þar sem ég stóð og þegar hann kom skelfdist ég og féll á grúfu. En hann sagði við mig: „Skildu það, mannsbarn, að þessi sýn varðar síðustu tíma.“ 18 Og meðan hann talaði við mig kom yfir mig djúpur svefn þar sem ég lá á grúfu á jörðinni. Þá snerti hann mig og reisti mig á fætur 19 og sagði: „Nú greini ég þér frá því sem verða mun er reiðinni linnir því að sýnin varðar síðustu tíma.
20 Tvíhyrndi hrúturinn, sem þú sást, táknar konungana í Medíu og Persíu 21 en hafurinn, það er geithafurinn, merkir konung Javans[ og stóra hornið milli augna hans táknar fyrsta konunginn. 22 Það brotnaði en fjögur uxu fram í þess stað. Þetta þýðir að fjögur konungsríki munu hefjast af þjóðinni en ekki erfa mátt hennar.
23 Þegar konungsríkin taka enda og mælir misgjörðanna er fylltur mun illur konungur og lævís hefjast til valda. 24 Og vald hans verður mikið og þó ekki af eigin rammleik. Mikill skaðvaldur verður hann, öll verk hans munu ganga honum að óskum. Hann mun tortíma bæði valdhöfum og þjóð hinna heilögu. 25 Slægð hans mun tryggja vélabrögðum hans framgang. Hann mun hyggja á stórræði og steypa mörgum í glötun er þeir ugga ekki að sér. Hann mun jafnvel etja kappi við höfðingja höfðingjanna. En honum verður steypt og án þess að menn komi nærri.
26 Og satt er það sem sagt var í sýninni um kvöld og morgna. En þeirri sýn skaltu leyna því að enn er langt í að hún komi fram.“
27 Mér, Daníel, var mjög brugðið og var ég máttvana í marga daga. Þá reis ég upp og sinnti erindum konungs. En sýnin olli mér hugarangri og enginn kunni skýringu á henni.