Verð þú hreinn

1 Nú gekk Jesús niður af fjallinu og fylgdi honum mikill mannfjöldi. 2 Þá kom til hans líkþrár maður, laut honum og sagði: „Drottinn, ef þú vilt getur þú hreinsað mig.“[
3 Jesús rétti út höndina, snart hann og mælti: „Ég vil, verð þú hreinn!“ Jafnskjótt varð hann hreinn af líkþránni. 4 Jesús sagði við hann: „Gæt þess að segja þetta engum en far þú, sýn þig prestinum og færðu þá fórn sem Móse bauð, þeim til vitnisburðar.“

Sem þú trúir

5 Þegar Jesús kom til Kapernaúm gekk til hans hundraðshöfðingi og bað hann: 6 „Drottinn, sveinn minn liggur heima lami, mjög þungt haldinn.“
7 Jesús sagði: „Ég kem og lækna hann.“
8 Þá sagði hundraðshöfðinginn: „Drottinn, ég er ekki verður þess að þú gangir inn undir þak mitt. Mæl þú aðeins eitt orð og mun sveinn minn heill verða. 9 Því að sjálfur er ég maður sem verð að lúta valdi og ræð yfir hermönnum og ég segi við einn: Far þú, og hann fer, og við annan: Kom þú, og hann kemur, og við þjón minn: Ger þetta, og hann gerir það.“
10 Þegar Jesús heyrði þetta undraðist hann og mælti við þau sem fylgdu honum: „Sannlega segi ég ykkur, þvílíka trú hef ég ekki fundið hjá neinum í Ísrael. 11 En ég segi ykkur: Margir munu koma frá austri og vestri og sitja til borðs með Abraham, Ísak og Jakob í himnaríki 12 en börn ríkisins munu út rekin í ystu myrkur. Þar verður grátur og gnístran tanna.“ 13 Þá sagði Jesús við hundraðshöfðingjann: „Far þú, verði þér sem þú trúir.“
Og sveinninn varð heill á þeirri stundu.

Jesús læknar

14 Jesús kom í hús Péturs og sá að tengdamóðir hans lá með sótthita. 15 Hann snart hönd hennar og sótthitinn fór úr henni. Hún reis á fætur og gekk honum fyrir beina.
16 Þegar kvöld var komið færðu menn til hans marga er haldnir voru illum öndum. Illu andana rak hann út með orði einu og alla þá er sjúkir voru læknaði hann. 17 Orð Jesaja spámanns áttu að rætast: „Hann tók á sig mein vor og bar sjúkdóma vora.“

Fylg þú mér

18 En þegar Jesús sá mikinn mannfjölda kringum sig bauð hann lærisveinunum að fara með sig yfir vatnið. 19 Þá kom fræðimaður einn til hans og sagði: „Meistari, ég vil fylgja þér hvert sem þú ferð.“
20 Jesús sagði við hann: „Refar eiga greni og fuglar himins hreiður en Mannssonurinn á hvergi höfði sínu að að halla.“
21 Annar, úr hópi lærisveinanna, sagði við hann: „Drottinn, leyf mér fyrst að fara og jarða föður minn.“
22 Jesús svarar honum: „Fylg þú mér en lát hina dauðu jarða sína dauðu.“

Í stormi

23 Nú fór Jesús í bátinn og lærisveinar hans fylgdu honum. 24 Þá gerði svo mikið veður á vatninu að bylgjurnar gengu yfir bátinn. En Jesús svaf. 25 Þeir fara til, vekja hann og segja: „Drottinn, bjarga okkur, við förumst.“
26 Hann sagði við þá: „Hví eruð þið hræddir, þið trúlitlir?“ Síðan reis hann upp, hastaði á vindinn og vatnið og varð stillilogn.
27 Mennirnir undruðust og sögðu: „Hvílíkur maður er þetta? Jafnvel vindar og vatn hlýða honum.“

Í byggð Gadarena

28 Þegar Jesús kom yfir um, í byggð Gadarena, komu á móti honum frá gröfunum tveir menn haldnir illum öndum, svo skæðir að enginn mátti þann veg fara. 29 Þeir æpa: „Hvað vilt þú okkur, sonur Guðs? Komstu hingað að kvelja okkur fyrir tímann?“
30 En langt frá þeim var mikil svínahjörð á beit. 31 Illu andarnir báðu hann og sögðu: „Ef þú rekur okkur út sendu okkur þá í svínahjörðina.“
32 Hann sagði: „Farið!“ Út fóru þeir og í svínin og öll hjörðin ruddist fram af bröttum árbakkanum í vatnið og týndist þar.
33 En hirðarnir flýðu, komu til borgarinnar og sögðu öll tíðindin, líka frá mönnunum sem haldnir voru illum öndum. 34 Og allir borgarmenn fóru út til móts við Jesú og þegar þeir sáu hann báðu þeir hann að fara burt úr héruðum þeirra.