1Viska kvennanna reisir húsið
en fíflska þeirra rífur það niður með berum höndum.
2Sá sem breytir rétt óttast Drottin
en sá sem fyrirlítur hann fer villur vegar.
3Í munni heimskingjans býr vöndur gegn hroka hans
en varir hinna vitru varðveita þá.
4Þar sem engin naut eru, er jatan tóm
en af krafti uxans fæst mikill ágóði.
5Sannorður vottur lýgur ekki
en falsvottur fer með lygar.
6Spottarinn leitar visku en finnur ekki
en hyggnum manni er hún auðfengin.
7Haltu þig fjarri heimskum manni,
engin viskuorð hlýtur þú af honum.
8Viska hins hyggna er að þekkja réttan veg
en fíflska heimskingjanna er blekking.
9Heimskingja má sætta með meðalgöngu
en hreinskilnum nægir góðvild.
10Hjartað eitt þekkir kvöl sína
og í gleði þess getur enginn annar blandað sér.
11Hús ranglátra eyðast
en tjald hreinskilinna blómgast.
12Margur vegurinn virðist greiðfær
en endar þó í helju.
13Þótt hlegið sé kennir hjartað til,
gleði kann að enda í trega.
14Rangsnúið hjarta hlýtur sín málagjöld,
svo og góður maður af verkum sínum.
15Einfaldur maður trúir öllu
en hygginn maður kann fótum sínum forráð.
16Vitur maður óttast hið illa og forðast það
en heimskinginn anar ugglaus áfram.
17Uppstökkan mann henda glöp
en hinn meinfýsni verður hataður.
18Einfeldningarnir erfa fíflsku
en vitrir menn krýnast þekkingu.
19Hinir vondu verða að lúta hinum góðu
og hinir ranglátu að standa fyrir dyrum réttlátra.
20Fátæklingurinn verður jafnvel hvimleiður jafningja sínum
en auðmaðurinn eignast fjölda vina.
21Sá sem fyrirlítur vin sinn drýgir synd
en lánsamur er sá sem sýnir nauðstöddum miskunn.
22 Vissulega villast þeir sem áforma illt
en hinir góðviljuðu ávinna sér trausta vináttu.
23 Allt erfiði færir ágóða
en fánýtt hjal leiðir til skorts.
24 Prýði hinna vitru er auður þeirra
en fíflska heimskingjanna er og verður fíflska.
25 Sannorður vottur bjargar lífi
en sá sem fer með lygar er svikari.
26 Að óttast Drottin veitir manni öryggi,
börn hans munu eiga sér athvarf.
27 Að óttast Drottin er lífslind
og forðar frá snörum dauðans.
28 Mannfjöldi er konungsprýði
en mannfæð steypir höfðingjum.
29 Sá sem er seinn til reiði er skynsamur
en hinn bráðláti setur heimskuna í hásæti.
30 Hugarró er líkamanum líf
en öfund er eitur í beinum hans.
31 Sá sem kúgar snauðan mann óvirðir skapara hans
en sá sem miskunnar snauðum heiðrar hann.
32 Hinn rangláti fellur á illsku sinni
en hinum réttláta er ráðvendnin athvarf.
33 Í hjarta hyggins manns hefur viskan hægt um sig,
á meðal heimskingja lætur hún mikið yfir sér.
34 Réttlæti er sæmd þjóðar
en syndin er smán þjóðanna.
35 Hæfur þjónn hlýtur hylli konungsins
en duglaus þjónn uppsker bræði hans.