Haman blekktur
1 Um nóttina varð konungur andvaka. Bauð hann þá að komið væri til sín með Annálabókina, bók þá sem geymdi minnisverð tíðindi, og var lesið úr henni fyrir hann. 2 Þar fannst skráð hvernig Mordekaí hafði komið upp um tvo geldinga konungs, hliðverðina Bigtan og Teres, sem sóst höfðu eftir lífi Xerxesar konungs. 3 Konungur spurði: „Hvaða heiður eða upphefð hlaut Mordekaí fyrir þetta?“ „Hann hlaut ekkert að launum,“ svöruðu konungssveinarnir sem þjónuðu honum.
4 Þá sagði konungur: „Hver er úti í forgarðinum?“ Haman var þá einmitt á leið inn í ytri forgarð hallarinnar til að tala um það við konung að Mordekaí skyldi festur á gálgann sem hann hafði reist og ætlað honum. 5 Sveinar konungs svöruðu: „Haman er úti í forgarðinum.“ Konungur sagði þeim að vísa honum inn. 6 Þegar Haman gekk inn sagði konungur við hann: „Hvað á að gera fyrir þann mann sem konungur vill sýna heiður?“ Þá hugsaði Haman með sér: „Hvern skyldi konungur vilja heiðra fremur en mig?“ 7 Hann svaraði konungi: „Vilji konungur sýna einhverjum heiður 8 þá skal sækja konungleg skrúðklæði, sem konungur hefur sjálfur borið, og setja konunglegt höfuðdjásn á hest sem konungur hefur riðið. 9 Skrúðklæðin og hestinn skal fá einum æðsta tignamanni konungs. Manninn, sem konungur vill heiðra, skal hann færa í skrúðklæðin, láta hann síðan ríða hestinum um borgartorgið og hrópa fyrir honum: Þannig er gert við þann mann sem konungur vill heiðra.“
10 Konungur sagði þá við Haman: „Sæktu skrúðklæðin og hestinn tafarlaust eins og þú talaðir um og gerðu eins við Gyðinginn Mordekaí sem situr hér í hallarhliðinu. Og láttu ekkert á vanta af því sem þú varst að telja upp.“ 11 Haman sótti hestinn og skrúðklæðin, færði Mordekaí í þau, lét hann síðan ríða um borgartorgið og hrópaði fyrir honum: „Þannig er gert við þann mann sem konungur vill heiðra.“ 12 Síðan fór Mordekaí aftur að hallarhliðinu en Haman skundaði heim á leið hnugginn í skapi og huldi ásjónu sína. 13 Haman greindi Seres, konu sinni, og vinum sínum frá öllu sem komið hafði fyrir hann. Og kona hans, Seres, og ráðhollir vinir hans sögðu við hann: „Það er farið að halla á þig í samskiptum við Mordekaí þennan. Og sé hann af ætt Gyðinga ert þú einskis megnugur og öruggt að þú bíður lægri hlut fyrir honum.“
Boð Esterar. Endalok Hamans
14 Meðan á þessum samræðum stóð komu geldingar konungs og fylgdu Haman í skyndi til veislunnar sem Ester hafði boðið til.