1 Himinn og jörð voru nú fullgerð og öll þeirra prýði.
2 Á sjöunda degi lauk Guð verki sínu og hvíldist hinn sjöunda dag frá öllu því er hann hafði unnið.
3 Og Guð blessaði sjöunda daginn og helgaði hann því að þann dag hvíldist Guð frá öllu sköpunarverki sínu sem hann hafði unnið að.
4 Þetta er sagan um uppruna himins og jarðar.

Eden

Á þeim degi er Drottinn Guð gerði himin og jörð 5 var enginn runni merkurinnar til á jörðinni og engar jurtir spruttu því að Drottinn Guð hafði ekki enn látið rigna á jörðina. Og þar var enginn maður til þess að yrkja landið. 6 En móðu lagði upp af jörðinni sem vökvaði allt landið.
7 Þá mótaði Drottinn Guð manninn [ af moldu jarðar og blés lífsanda í nasir hans. Þannig varð maðurinn lifandi vera.
8 Þá plantaði Drottinn Guð aldingarð í Eden, í austri, og setti þar manninn sem hann hafði mótað. 9 Og Drottinn Guð lét spretta af jörðinni alls konar tré, girnileg á að líta og góð af að eta, ásamt lífsins tré í miðjum garðinum og skilningstré góðs og ills.
10 Fljót rennur frá Eden og vökvar garðinn. Þaðan kvíslast það og verður að fjórum stórám. 11 Hin fyrsta heitir Píson. Hún fellur um allt landið Havíla þar sem gullið fæst. 12 Gull þess lands er hreint. Þar er bedólat og ónyxsteinn. 13 Önnur stóráin heitir Gíhon. Hún fellur um allt Kúsland. 14 Þriðja stóráin heitir Tígris. Hún fellur fyrir austan Assýríu. Fjórða stóráin er Efrat.
15 Þá tók Drottinn Guð manninn og setti hann í aldingarðinn Eden til að yrkja hann og gæta hans.
16 Drottinn Guð bauð manninum og sagði: „Af öllum trjám í aldingarðinum máttu eta að vild. 17 En af skilningstré góðs og ills máttu ekki eta. Jafnskjótt og þú etur af því muntu deyja.“
18 Og Drottinn Guð sagði: „Eigi er það gott að maðurinn sé einn. Ég vil gera honum meðhjálp við hans hæfi.“
19 Drottinn Guð mótaði nú öll dýr merkurinnar og alla fugla himinsins af moldu og lét þau koma fram fyrir manninn til þess að sjá hvað hann nefndi þau. Og hvert það heiti, sem maðurinn gæfi hinum lifandi skepnum, skyldu þær bera. 20 Og maðurinn gaf öllu búfénu nafn ásamt fuglum loftsins og dýrum merkurinnar. En hann fann manninum enga meðhjálp við hæfi.
21 Þá lét Drottinn Guð djúpan svefn falla á manninn. Og er hann var sofnaður tók hann eitt af rifjum hans og setti hold í þess stað. 22 Og Drottinn Guð myndaði konu af rifinu sem hann hafði tekið úr manninum og leiddi hana til mannsins.
23 Þá sagði maðurinn:
Loks er hér bein af mínum beinum
og hold af mínu holdi.
Hún skal kvenmaður[ kallast
af því að hún er af karlmanni tekin.
24 Af þessum sökum yfirgefur maður föður sinn og móður sína og býr með eiginkonu sinni, og þau verða eitt. [
25 Þau voru bæði nakin, karlinn og kona hans, en blygðuðust sín ekki.