1 Til söngstjórans. Lag: Dúfan í fjarlægum eikilundi.
Miktam eftir Davíð þá er Filistear gripu hann í Gat.
2Ver mér náðugur, Guð, því að menn ofsækja mig,
allan daginn þrengja bardagamenn að mér.
3Fjandmenn mínir ofsækja mig allan daginn,
margir berjast gegn mér af ofstopa.
4Þegar ég hræðist set ég traust mitt á þig.
5Með Guðs hjálp lofa ég orð hans.
Ég treysti Guði, ég óttast eigi,
hvað geta dauðlegir menn gert mér?
6Allan daginn spilla þeir málstað mínum,
allt það er þeir hafa hugsað gegn mér er til ills.
7Þeir gera samsæri, sitja um mig,
þeir gefa gætur að ferðum mínum
því að þeir sækjast eftir lífi mínu.
8Eiga þeir að sleppa þrátt fyrir illsku sína?
Guð, steyp þjóðunum í reiði þinni.
9Þú hefur talið hrakninga mína,
safnað tárum mínum í sjóð þinn,
þau eru rituð í bók þína.
10Þannig munu óvinir mínir hörfa undan er ég hrópa.
Þá veit ég að Guð er með mér.
11Með Guðs hjálp lofa ég orð hans,
með hjálp Drottins lofa ég orð hans.
12Ég treysti Guði, ég óttast ekki,
hvað geta mennirnir gert mér?
13Á mér hvíla heit við þig, Guð,
ég mun efna þau með þakkarfórn til þín
14því að þú frelsaðir sál mína frá dauða
og fætur mína frá hrösun
svo að ég megi ganga frammi fyrir Guði í ljósi lífsins.