Fyrsta ræða Bildads

1 Þá svaraði Bildad frá Súa og sagði:
2Hversu lengi ætlar þú að tala þannig?
Orðin í munni þínum eru hvassviðri.
3Hallar Guð réttinum
eða hallar Hinn almáttki réttlætinu?
4Hafi börn þín syndgað gegn honum
ofurseldi hann þau eigin misgjörðum.
5Hafir þú sjálfur gert það
skaltu leita Guðs
og biðja Hinn almáttka miskunnar.
6Sértu hreinn og beinn
mun hann vakna til að sinna þér
og endurreisa bústað þinn eins og þú verðskuldar.
7Þá verður fortíð þín léttvæg
en framtíð þín glæst.
8Spyrðu fyrri kynslóðir
og gefðu gaum að reynslu feðranna
9því að vér erum frá því í gær og vitum ekkert
og dagar vorir á jörðinni eru skuggi.
10Munu þeir ekki fræða þig, segja þér frá
og flytja boðskap úr hugarheimi sínum?
11„Vex papýrussef nema í mýri,
sprettur stör án vatns?
12Óslegið og í blóma
skrælnar það á undan öðru grasi.“
13Þannig fer fyrir öllum sem gleyma Guði
og von guðleysingjans verður að engu.
14Hann treystir veikum þráðum,
reiðir sig á köngurlóarvef.
15Hann styður sig við hús sitt en það stendur ekki,
grípur í það en það lætur undan.
16Hann er safarík jurt í sólskini
og rótarskotin teygja sig um garðinn.
17Rætur hans fléttast um grjótið
og festast milli steina.
18Verði hann upprættur af stað sínum
hafnar staðurinn honum og segir: „Ég hef aldrei séð þig áður.“
19Já, þannig rennur ævi hans út í sandinn
en annar sprettur úr moldinni.
20Nei, Guð hafnar aldrei hinum vammlausa,
styrkir ekki hönd illvirkjans.
21Einhvern tíma fyllir hann munn þinn hlátri
og varir þínar gleðihrópum.
22 Hatursmenn þínir hyljast smán
og tjald guðleysingja stendur ekki lengur.