1 Til söngstjórans. Davíðssálmur.
2Sæll er sá sem sinnir bágstöddum,
á mæðudeginum bjargar Drottinn honum.
3Drottinn varðveitir hann
og lætur hann njóta lífs og sælu í landinu. [
Þú ofurselur hann ekki græðgi óvina hans.
4Drottinn styður hann á sóttarsæng,
þú læknar hann þegar hann liggur sjúkur.
5Ég sagði: „Drottinn, miskunna mér,
lækna mig því að ég hef syndgað gegn þér.“
6Óvinir mínir óska mér ills:
„Hvenær skyldi hann deyja og nafn hans að engu verða?“
7Komi einhver að vitja mín talar hann innantóm orð,
leggur illgirnina á minnið,
fer og breiðir hana út.
8Allir sem mig hata hvískra um mig,
þeir hyggja á illt mér til handa:
9„Hann er altekinn helsótt,
hann er lagstur og rís ekki framar.“
10Jafnvel vinur minn, sem ég treysti
og neytti matar við borð mitt,
lyftir hæl sínum móti mér.
11En þú, Drottinn, ver mér náðugur og hjálpa mér á fætur
svo að ég megi endurgjalda þeim.
12Ef óvinur minn hlakkar ekki yfir mér
veit ég að þú hefur þóknun á mér.
13Þú studdir mig af því að ég er saklaus
og lætur mig standa frammi fyrir augliti þínu að eilífu.
14Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels,
frá eilífð til eilífðar.
Amen. Amen.